Pa en ma in het HO

De rechtenfaculteit aldaar gaat al een stap verder. Daar is een ‘papa en mama site’ ingericht, “maar dat is veel te weinig. Ouders willen het liefst een gsm-tracker implanteren in hun kind. Elke ouder krijgt een account voor het kind. Een online monitor voor de mentale progressie, met zelfstandigheidsfactor en studievoortgangsrapportage. Verder: webcams in de collegezalen en op de sociëteiten. En: babyfoons op de kamer,” spot een columnist bij Mareonline over de juristen en hun bezorgde ouders.

Topje van de ijsberg

Maar dit blijkt het topje van de ijsberg. Door de bloei van het gezin als onderhandelingsgemeenschap zijn ouders zich meer en meer als partners van hun (oudere) kinderen gaan ontwikkelen. De toename van het aantal hoog opgeleiden doet de rest: steeds vaker komen in het HO studenten aan de poort die zelf ouders hebben met een hogere opleiding. Deze hebben vaak pertinente opvattingen over wat deugt en niet deugt in een universiteit of hogeschool. Of die visie (nog) relevant is voor het hoger onderwijsproces of curricula van vandaag is daarbij niet altijd een factor waar zij veel gewicht aan willen geven.

Zo blijken ouders zich intensief te bemoeien met parafernalia van de studie of aanstaande studie van hun kroost. In Amsterdam wensen zijn bijvoorbeeld tot en détail geïnformeerd te worden over hoe en wat van de fietsenaanschaf die de ASVA organiseert. “Als je zo’n ouder aan de lijn krijgt, dan heb je geen leuke middag verder,” zo heet het.

Gerichte aandacht allochtonen

Specifieke aandacht wordt bij hbo en wo gegeven aan de betrokkenheid van allochtone ouders bij de studie van hun kinderen. Voor studenten van Turkse en Marokkaanse afkomst blijkt de kloof tussen opleiding en thuissituatie hen wel eens te belemmeren bij de studie en HO-loopbanen. De UU en HU bijvoorbeeld betrekken daarom Turkse en Marokkaanse ouders van (aankomende) studenten bij die loopbanen.

In hun eigen taal krijgen de ouders informatie over studeren en maken ze kennis met hogeschool en universiteit, want het blijkt dat ook hier ouders een belangrijke rol spelen bij de studiekeuze van hun kind. Een groot deel van de Turkse en Marokkaanse ouders in Nederland is echter onbekend met het Nederlandse hoger onderwijs. Hierdoor is het moeilijker hun zoon of dochter te ondersteunen. De Universiteit Utrecht en Hogeschool Utrecht willen met gerichte voorlichting in de eigen taal helpen om barrières weg te nemen. De ouders krijgen informatie in het Arabisch, Tamazight, Turks en Nederlands.

Meer thuis voelen

Wat zijn tutorbijeenkomsten, responsielessen en hoorcolleges? Dit is lastig uit te leggen aan allochtone ouders die nooit aan een hbo of universiteit hebben gestudeerd. Ouders kijken ervan op dat er zo weinig colleges zijn of dat hun zoon of dochter opeens tot diep in de nacht aan het studeren is voor een tentamenweek. Het is voor veel ouders niet duidelijk hoe het hoger onderwijs precies in elkaar zit.

Het aantal niet-westerse allochtone studenten in hbo en wo is de laatste jaren gestegen. Zowel de UU als HU hebben een actief diversiteitbeleid om meer niet-westerse allochtone studenten aan te trekken, zodat de studentenpopulatie een afspiegeling van de samenleving vormt. Dit beleid is er ook op gericht om deze studenten zich meer thuis te laten voelen binnen de universiteit of hogeschool.