Studenten verlichten werkdruk tbs-klinieken

De methode van onderzoek die Spreen zal hanteren bij zijn programma, is de – mede door hem ontwikkelde – ‘N=1 benadering’. In deze benadering wordt een zorgafnemer, door een bepaald aantal personen uit zijn netwerk systematisch geobserveerd op een aantal relevant geachte aspecten om het resultaat van een interventie adequaat te kunnen toetsen. Deze werkwijze is een reactie op de fundamentele zoektocht van de gedragswetenschappen naar gemiddeld gedrag of kenmerken van een persoon die ‘de main stream in de universitaire gemeenschap’ vormt. Spreen: ‘de zorgverlener dient veel herhaalde metingen van één individu te hebben (bijvoorbeeld dagelijkse metingen) om de ontwikkelde statistische technieken toe te passen. In de praktijk van de hulpverlening zijn dagelijkse metingen niet werkbaar. Daarom is er door de afdeling Onderzoek van FPC dr. S. van Mesdag een basis N=1 interventie design ontwikkeld die het mogelijk maakt om op een academisch verantwoorde wijze de voortgang van een behandeling te evalueren.’

‘Onderzoek in een hbo-instelling dient in dienst te staan van de mensen die wij opleiden, namelijk onze studenten en de mensen die na hun opleiding als professional aan het werk zijn (onze afgestudeerden). Onze SPH en CT studenten komen waarschijnlijk allemaal hier studeren om als een soort superman of superwoman de problemen van hun clientèle te lijf te gaan. Natuurlijk hebben ze kennis en vaardigheden nodig om hun toekomstige cliënten effectief te behandelen. Maar ook gereedschap om te bepalen of een behandeling effectief is geweest voor de specifieke situatie van een cliënt is van eminent belang, zowel voor de cliënt als voor de zorgverlener. Onderzoeksvaardigheden dienen standaard tot de gereedschapskist van de SPH-er of CT’er te behoren. Studenten oefenen met de geschetste N=1 benadering deze vaardigheden op een praktische manier.’

In de wijze waarop Spreen deze praktijkoefening voorstelt, zou er volgens hem sprake zijn van een ‘win-winsituatie’. Studenten die onder begeleiding van docenten hun N=1 studies uitvoeren op hun inhoudelijke thema in het kader van hun Contract Werkstuk (CWS), zouden namelijk hiermee tegelijkertijd de werkdruk van tbs-klinieken kunnen verlichten. ‘In de tbs-sector werken maatschappelijk werkers in toenemende mate met de Forensisch Sociaal Netwerk Analyse (FSNA). Een FSNA bestaat uit een interview met de cliënt, interviews met netwerkleden, een analyse doen, een rapport schrijven en dit terugkoppelen aan cliënt en behandelaar. In principe zitten in een FSNA afname alle onderzoeksvaardigheden en beroepsvaardigheden die een SPH-er dient te verwerven. Door de werkdruk in de tbs-klinieken bestaan erop dit moment lange wachtlijsten van FSNA’s. Het zou een win-winsituatie zijn, als bijvoorbeeld SPH-studenten FSNA’s als N=1 studie voor hun opleiding kunnen doen. Hetzelfde win-winprincipe kan gelden voor individuele (voortgangs)verslagen in patiëntvolgsystemen in de forensische psychiatrie, onderwijs, jeugd-instellingen, en dergelijke.’

De komende vier jaar zal Spreen dan ook onder andere gebruiken om convenanten met instellingen te sluiten waarin SPH en CT studenten van Stenden N=1 studies in het kader van hun opleiding kunnen uitvoeren. Daarnaast zal hij blijven sleutelen aan de N=1 werkwijze, die volgens Spreen nog in de kinderschoenen en dan ook onderwerp zal zijn van zijn eigen methodologisch onderzoek de komende lectoraatperiode.

De volledige rede van Marinus Spreen vindt u hier.