Loopbanen van HO-bestuurders altijd weer onverwacht

De meeste bestuursleden van hogescholen en universiteiten blijven bovendien na hun vertrek bij het onderwijs betrokken. Sijbolt Noorda (UvA) werd voorzitter van de VSNU, Karl Dittrich (Maastricht) van de NVAO, Jan Veldhuis (UU) van de Qanu, Norbert Verbraak (Fontys) van de nieuwe commissie doelmatigheid en Frans Leijnse werd zelfs lector (HU) en hoogleraar (OU) tegelijk. Maar onder de dames en heren collegeleden bevinden zich ook lieden, voor wie de bestuurskamer uiteindelijk een maatschappelijk tussenstation in en glansrijke loopbaan blijkt.

Van Vught

Toen Frans van Vught in 2005 aankondigde na acht jaar als collegevoorzitter van de UTwente te willen stoppen, meldde ScienceGuide dat hij in de race was voor Brussel. Via zijn woordvoerder liet Van Vught dit op zo’n manier ontkennen, dat de goede verstaander begreep dat het Brusselse helemaal zo gek niet was. Een jaar later vertrok hij naar België om Barroso te gaan adviseren. Ook mocht hij er NethER op zetten.

Van Rooy

Yvonne van Rooy wordt al jaren voor allerlei interessante posten genoemd, recent nog voor het burgemeesterschap van Den Haag. Zelf benadrukt zij steeds dat ze geen politica meer is en het uitstekend naar haar zin heeft als bestuurder van een universiteit, eerst in Tilburg en nu in Utrecht. Toch gonst haar naam steeds weer in het geruchtencircuit.

Maakte zij geen kans om minister te worden in het huidige kabinet? Ze moest een van haar medewerkers, Ronald Plasterk, voor laten gaan. Maar nu gaat in het CDA het sterke gerucht, dat Nederland ‘na Neelie’ in Brussel alleen nog zou scoren met weer zo’n stevige, pittige vrouw met EU-bloed in de aderen. De naam van Yvonne van Rooy gonst dan ook rond, naast die van Maria van der Hoeven. En dat oud-Europarlementariër Van Rooy de selectiecommissie van het CDA voor Europa voorzat, past dan weer in zo’n plaatje.

Cohen

Job Cohen was als promovendus al bijna een onderwijsbestuurder. Hij werd doctor door een proefschrift over het onderwijsrecht en was als Eerste Kamerlid een veel gevraagd meedenker en bedachtzaam adviseur op dit terrein. De Maastrichtse rector Cohen was dan ook de ideale kandidaat om OCW tot rust te brengen na het rumoer rond minister Ritzen en het aan- en aftreden van staatssecretaris In t’Veld in 1993.

De lof die hij kreeg van de VSNU-voorzitter bij zijn vertrek na 10 maanden was eloquent: “Het goeie dat je gedaan hebt, is dat je zo weinig gedaan hebt.” Op Justitie bleek hij vervolgens wel een aanpakker. Zijn ingrepen en wetgeving waren de facto strenger dan die Rita Verdonk met meer kabaal pretendeerde waar te maken. Als burgemeester van Amsterdam – weer een oud-bewindsman van OCW dus die burgemeester van een grote stad werd – kwam hij onder de bestuurders met zelfs enige wereldfaam. Wouter Bos schoof hem in 2003 naar voren als de gedroomde premier, maar die aanbeveling bleek onvoldoende.

Over enige tijd loopt Cohens tweede termijn als burgemeester af.. Zijn liefde voor de wetenschap bleek onlangs nog uit het werk met de Commissie Cohen voor duurzame geesteswetenschappen. Hij zou dus zomaar weer terug kunnen keren in de HO-sector. En wie volgt hem op? Opnieuw een PvdA-bewindsman van OCW? De keten zou het bij de hoed vast goed doen, alleen die locatie van dat museum in Arnhem….zouden ze dat rond het Museumplein ooit vergeven?