Bij regen dwaalt het brein

Onder leiding van de psycholoog Jan Souman onderzocht een team deskundigen van het Max Planck Instituut of mensen in een rechte route konden wandelden door een gebied waar zij onbekend mee waren. Bij wijze van experiment werden vrijwilligers ‘losgelaten’ in de Sahara en in een groot bos. Via een GPS-systeem werd de afstand die zij aflegden, nauwkeurig geanalyseerd. Wat opviel is dat hun looprichting bijzonder sterk werd beïnvloed door het weer.

De boswandelaars die te maken kregen met bewolkt weer of regen, bleken de neiging te hebben rondjes te lopen. Echter als de zon scheen, dan waren ze bij machte een min of meer rechte route te volgen. Dezelfde conclusie trokken de onderzoekers in de immer zonnige Sahara. “Visual cues such as the sun or the shadows it casts enable people to overcome the tendency to walk in circles”, vertelde Souman aan ScienceNOW.

En geblinddoekt?
Eerder al had Souman onderzocht of geblinddoekte personen een rechte koers konden handhaven op een lang, vlak veld. Dat bleek niet het geval. Volgens Souman legden ze de route af in een -verrassend kleine- cirkel met een diameter kleiner dan 20 meter, zonder dat hier één vaste, systematische koers bij vastgesteld kon worden. ‘These results rule out a general explanation in terms of biomechanical asymmetries or other general biases. Instead, they suggest that veering from a straight course is the result of accumulating noise in the sensorimotor system, which, without an external directional reference to recalibrate the subjective straight ahead, may cause people to walk in circles’, zo schreef de onderzoeker in Current Biology. Zo had, in tegenstelling tot wat eerder wel is aangenomen, een verschil in lengte tussen het rechter- en linkerbeen geen enkele invloed op de het rondje dat iemand aflegde.


Het brein toont de weg
We lopen rondjes en de reden hiervan ligt, volgens Souman, opgesloten in ons brein. Als we niet kunnen zien waar we heengaan of over onvoldoende informatie over ons doel beschikken, dan dwalen onze hersenen. ‘When people are blindfolded, the brain has to plot a course for straight ahead based on limited information, including input from the vestibular system, which informs the sense of balance, and movement sensors in the muscles and joints’. “All those signals have very small errors, aldus Souman. “In general, that leads people in a random, meandering path. But occasionally, the errors in a particular direction build up, leading us to walk in circles.”

Mocht u eropuit gaan komend weekend, weet dan dat de kans op regen groot zal zijn. Tip van de redactie: mijd de wildernis of neem gewoon uw TomTom mee.