Sharia en geschillen in de sport

Nieuws | de redactie
3 augustus 2009 | Fokko Oldenhuis, hoogleraar Religie en Recht aan de Rijksuniversiteit Groningen, relativeert sterk de ophef over het dat er in Engeland naast de vijf ‘sharia’-rechtbanken onder de zogeheten Arbitration Act ook veel illegale islamitische sharia-rechtbanken functioneren. De Kamervragen van de PVV daarover noemt hij ironisch ‘Wildersmania’. Prof. Oldenhuis wijst er op dat in het Nederlandse rechtssysteem geen plaats is voor een systeem waarin kerkelijke rechtbanken zelfstandig kunnen beslissen over fundamentele zaken als echtscheiding, toewijzing van voogdij, omgangsrecht enzovoort. Dergelijke zaken zijn voorbehouden aan de overheidsrechter. Maar dat is maar een deel van het verhaal, zo blijkt.

Ook in sportwereld en in kerkelijkNederland
Oldenhuis wijst er verder op dat de afschuw die in die Kamervragen(PVV) wordt uitgesproken over het fenomeen kerkelijkegeschilbeslechting – maar dan toegespitst op de Islam – nietstrookt met de eeuwenoude traditie die we in Nederland kennen.Kerkelijke geschiloplossing – bijvoorbeeld over leergeschillen,kerkscheuringen of disfunctioneren van de predikant – dient alspositief te worden bestempeld.

Ook buiten kerkgenootschappen vindt zelfregulering op grote schaalplaats. Kijk maar naar de sportwereld. De Nederlandse rechtsordeheeft evenwel aan die interne procedures scherpe regels gesteld,waardoor de procedures transparant moeten zijn. Deze wijze vangeschilbeslechting ontlast de overheidsrechter. Ook vanuiteconomisch motief is dit fenomeen een verstandige oplossing.

Schaduwkanten
Het beginsel van scheiding van kerk en staat betekent dat voor destaat alle kerken gelijk dienen te worden behandeld. Ook demoslimgemeenschappen hebben dus recht op deze vrije ruimte totgeschiloplossing, mits zij zich houden aan de regels die deNederlandse rechtsorde stelt. Voor de schaduwkanten van de shariais geen plaats! Noch binnen interne geschilbeslissing nochdaarbuiten.

Met verwijzing naar Maurits Berger, merkt Oldenhuis op, dat désharia niet bestaat. Ten onrechte wordt sharia (‘de weg van God,vastgelegd in de Koran’) vereenzelvigd met een systeem vanlijfstraffen, zoals amputatie of steniging. Sharia betekent voorvele moslims echter niet meer dan leven overeenkomstig religieusgetinte regels in de stijl van de christelijke Bergrede. Maar zoalsde regel ‘oog om oog, tand om tand’ uit de Bijbel na vele eeuwenten onrechte als roep om wraak wordt uitgelegd – terwijloorspronkelijk vergelding naar evenredigheid bedoeld werd – zo ishet niet verwonderlijk dat de uitleg van het sharia-begrip zichevenzeer, vanuit een letterlijk verstaan van de heilige tekst, opde wraakgedachte heeft geconcentreerd.

Nietige moskee-huwelijken
Oldenhuis laat er verder geen twijfel over bestaan dat onjuistegebruiken zoals het sluiten van huwelijken binnen moskeeën zonderdat eerst een burgerlijk huwelijk is gesloten, ten strengste dienente worden afgewezen. Dergelijke huwelijken zijn voor de wet nietig!De kerk die zoiets doet, is zelfs strafbaar volgens de Nederlandsestrafwet. Gelet op bovengenoemde praktijken, die kennelijk binnende islamitische gemeenschappen bestaan – Nahed Selim maakte daarmelding van – bepleit Oldenhuis om de prioriteit van de staat tenaanzien van het burgerlijk huwelijk te handhaven.


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK