Merkels adviseur kijkt vooruit
Günther Bachmann is directeur van de Rat für NachhaltigeEntwicklung – oftewel Angela Merkels duurzaamheidraad – en alszodanig een belangrijk adviseur van de Bundeskanzlerin. Zijnopdracht is het Duitsland de weg wijzen naar duurzaamheid, depublieke discussie hierover aan te wakkeren en vorm te geven én hetsteunen van de Duitse politiek op elk mogelijke wijze met haarduurzaamheidzaken. Bachmann krijgt hierbij steun van zijnraadsleden, die allen op diverse wijze topposities in demaatschappij innemen.
Toekomstige uitdagingen
Hoe ziet u dat toekomstige uitdagingen het beste kunnenworden aangepakt?
“De roep van wetenschappers alleen is niet genoeg,” meentBachmann. “De wetenschap is onderling te competitief, te verdeeldom de grote, belangrijke thema’s zelfstandig aan te pakken. Kijkmaar naar het klimaatprobleem. Er is geen wetenschapper die metvoldoende gezag kan zeggen: ‘dit is het probleem én dit is wat wegaan doen.’ Politici die slechts reageren op wetenschappelijkebevindingen, dat is ook niet voldoende. Zij moeten eerder in hetproces al betrokken zijn.
Het is van cruciaal belang om toekomstige issues vroegtijdigonderwerp van een breed debat en onderzoek te maken. In Duitslandzijn we hier, als ik dat vandaag zo analyseer, verder mee dan inNederland. Kijk maar naar hoe wij bezig zijn met duurzaamheid, maarook met demografie en werkgelegenheid. Het vergaren van kennis enideeën op deze gebieden is cruciaal, ook voor de politiek. Dus daarwerkt men gezamenlijk aan.”
Weinig samenwerking in Nederland
Tijdens de ochtendwerkgroepen van Knowledge Democracy vond eensessie plaats met Nederlandse Kamerleden over Production anduse of knowledge in the political realm. De PvdA-KamerledenVos, Kalma en Vermeij beklaagden zich hier over de Nederlandsepolitiek die slechts ‘op de winkel past’ en enkel aandacht heeftvoor de waan van de dag.
Ze verklaarden het spijtig te vinden dat ze zelf nooit of zeldenwetenschappers raadpleegden over issues waar ze wel wat deskundigeinput konden gebruiken. Vermeij stelde dat de politiek de bandenmet onderzoeksinstanties flink moest aanhalen, maar leek mismoediggestemd dat dit daadwerkelijk zou gebeuren. Vervolgens stond eenIndiase congresganger op om haar een hart onder de riem te steken.”In India bezien we jullie politiek als bijzonder rationeel enbegeleid door vele adviesorganen.”
One way to knowledge democracy
Herkent u dit betoog van de Nederlandseparlementariërs?
“Duitsland lijkt in dit opzicht verder dan Nederland – en India.Duitse politici hebben naast hun alledaagse zaken meer aandachtvoor een ‘future approach’, waarover zij actief met wetenschappersdiscussiëren. Toch is dit nog lang niet voldoende. To tackle futureissues there should be a new community. And I see itemerging.
De grote thema’s waar ik het eerder over had, zullen wellicht nietde grootste onderwerpen tijdens de aankomende Bondsdagverkiezingenzijn, maar na de verkiezingen waarschijnlijk wel! Daarna moet ergericht en kundig op gereageerd worden. Dan moet er beleid gemaaktworden.”
Hoe zou u zoiets inrichten?
“Dit alles dient plaats te vinden binnen een instituut datverantwoordelijkheid en aansprakelijkheid opeist, waar politici,wetenschappers, NGO’s en bedrijfsleven samenwerken. Alleen hungezamenlijke plannen en antwoorden kunnen de lastigste uitdagingen’tackelen’. That’s one way to knowledge democracy.”
