‘Soms moet je radicaal zijn’
Techniek stond er in 1996 niet goed voor, er moest wat gebeuren.Er moesten ook mensen uit, want er waren te weinig studenten voorhet aantal fte. De gelegenheid is aangegrepen om eencultuurverandering tot stand te brengen. Die cultuurverandering isnu, 2009, zo geïnternaliseerd dat betrokkenen er over praten alsofhet nooit anders geweest is.
Windesheim heeft er voor gekozen een “span-of-control” te hebbenvan 10 directeuren, verspreid over de verschillende Schools. Ditbetekent dat de leden van het CvB intensief contact kunnen hebbenmet de verschillende directeuren. Daarnaast hebben de Schools iedertwee opleidingscoördinatoren, die de HRD taken uitvoeren. “Doordatde organisatie zo plat is, voelen de docenten zichmedeverantwoordelijk”, zegt Ineke van der Wal. Hein Dijkstra, lidvan het College van Bestuur, voegt daar nog aan toe: “Ik zie bij detechnische Schools liever geen docenten in schaal 10. Aan docentenin schaal 11 en 12 kun je veel meer eisen stellen.”
Het zijn niet alleen die randvoorwaarden die hetpersoneelsbeleid bepalen. Docenten van de drie Schools hebbenbesloten er de hele dag te zijn en niet alleen binnen te vliegen ophet moment dat ze onderwijs moeten geven.
Voorbeeld
“Zo geven ze het goede voorbeeld aan de studenten”, aldus MaartenWesterduin. Dit initiatief past bij de onderwijsopvatting vanWindesheim dat studenten ruim baan moeten krijgen om te leren endus hun docenten kunnen benaderen als ze in dat lerenvastlopen.
Windesheim eist veel van de docenten, maar faciliteert bij- ennascholing waar dat mogelijk is. Ineke van der Wal geeft aan datWindesheim veel investeert in mensen: “We vragen wat van onzemensen, maar om gedrag te veranderen moet je hen wel voldoendeondersteuning bieden.” Maarten Westerduin vult aan: “Als managementis het de uitdaging voldoende balans te vinden tussen richtinggeven en ruimte geven. De werkelijke macht ligt bij de docenten, jekunt als School ver komen als je met die macht de goede dingendoet.”
Radicaal
De drie technische Schools hebben na 1996 flink moetenreorganiseren, tweederde van het zittende personeel moest weg. Datwas nodig om een nieuw klimaat te scheppen. “Soms moet je radicaalzijn”, zegt Ineke van der Wal, “al maakt je dat niet geliefd. Hetlijkt in eerste instantie heel hard, maar uiteindelijk wordtiedereen er gelukkiger van.” De reorganisatie heeft voor negatievefinanciële resultaten gezorgd, die door het College van Bestuuraangezuiverd zijn.
De Schools hebben of krijgen een resultaatverantwoordelijk teamrondom de instroom en de propedeuse. Dit betekent dat de teamledenonderling bepalen wie welk onderdeel voor zijn rekening neemt.”Daardoor kun je gemakkelijker de competenties van je personeelinzetten. Door de resultaatverantwoordelijkheid zie je ook dattaken overgenomen worden als mensen overlopen, de prestatie is daneen teamprestatie en dat verbindt”, vertelt Hein Dijkstra.
Ineke van der Wal merkt ten slotte nog op: “We komen uit eenbenarde situatie. Meer studenten betekent meer mogelijkheden voordocenten. Er is dus een eigen belang. En onze docenten weten hoehet voelt om te moeten schipperen.” Lachend vervolgt ze: “Docentenvinden het erg leuk om met de instroom bezig te zijn, om mensen teinteresseren voor een vak waarover ze zelf enthousiast zijn. Als ikdocenten met leerlingen bezig zie, dan weet ik vaak niet wie hetleuker vindt.”
Sfeer
Docenten geven aan dat er meer uren ter beschikking zijn gekomenvoor instroomactiviteiten door de oprichting van het JuniorCollege. Desondanks geldt voor veel docenten dat ze eigen tijdinvesteren. Johan Korten, docent, geeft zijn persoonlijkemotivatie: “Ik vind de robotica geweldig, mijn werk is mijn hobbyen ik weet dat als ik voor het grote geld wil gaan, ik hetbedrijfsleven in moet.” Karien Dommerholt, eveneens docent, vultaan: “Wij verwachten dat studenten zich inzetten, ook voor zakenrondom hun studie en dat kunnen we alleen maar als we dat gedragals docenten ook laten zien. Iedereen is betrokken bij deopleiding, omdat we blij zijn met de sfeer en met elkaar.”
Dit interview komt uit Sprekend Bètatechniek: Portretten vanWindesheim en Rijksuniversiteit Groningen. U kunt diepublicatie
