ScienceGuide staat voor verdieping. Dit is het platform waar de actualiteit en achtergrond elkaar ontmoeten op een inhoudelijke en doordachte wijze. Onder het uitklapteken vind je dus een toelichting, geheugensteun of voetnoot die de redactie of de auteur toevoegt. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat wij in onze artikelen grondig en gedetailleerd in kunnen gaan op belangrijke details, zonder de lezer kwijt te raken.
HU-student lekt ook over zichzelf
Nieuws |
de redactie
2 oktober 2009 | Een nieuw broodje aap. De HU-journalist in spe die uitlatingen tijdens een gastcollege van de tv-presentator Tijs van den Brink naar buiten bracht, is geen student journalistiek. En de reden voor zijn actie is een vooroordeel tegen de premier en de EO. Dat erkent hij, opnieuw anoniem, bij HP/deTijd.
De HU-student doet ‘digitale communicatie’ “Niet alleendoor de mooie dames die deze opleiding volgen, maar bovenal spreekthet vak mij enorm aan. Nadat ik wat dubieuze uitspraken hadopgenomen was ik erg nieuwsgierig hoe dit zich zou verspreiden doorbijvoorbeeld een anonieme tip te doen. Na enige twijfel kwam ik totde conclusie dat ik mijn opnames toch naar buiten wilde brengen. Ikirriteer me namelijk al langer mateloos aan de EO en haardiscriminerende beleid. Bovendien werd het vooroordeel dat ik hebover de premier door Van den Brink eens te meer bevestigd. Toen ikhet materiaal lekte naar Geenstijl bleek dat dit goed uitpakte.
De mensen die er schande van spreken zijn ongetwijfeldaanhangers van het VU-kabinet, die iedere week kijken naar hetgezellige gesprek van Tijs en Balkenende. Voor zulke mensen zal erongetwijfeld een toekomst liggen bij een omroep als de EO.”
Van den Brink reageert verbaasd bij het weekblad. Allereerstomdat men daar blijkbaar de stijl van GeenStijl voortzet bij hetanoniem publiceren. Bovendien meldt hij dat de feiten niet kloppenover zijn betoog.
“Het is absolute onzin dat premier Balkenende de vragen bepaaltdie ik aan hem stel. Wat er gebeurt, is het volgende. Voorafgaandaan het gesprek informeert de woordvoerder van de premier naar deonderwerpen die ik wil bespreken. Over het algemeen neemt hij dievoor kennisgeving aan. Soms geeft hij aan dat er (nog) niets overeen door mij aangedragen onderwerp te zeggen valt, bijvoorbeeldomdat het een week later pas op de agenda van de ministerraadstaat. Soms geeft hij aan dat de premier niets over een onderwerpwil zeggen, bijvoorbeeld omdat hij vindt dat het onderwerp thuishoort op het terrein van een collega-minister. In dat soortgevallen bepaal ik of ik er toch over begin of dat ik inschat datdat helemaal niets oplevert.”
