Lubbers: “Laat die mensen toch wat doen”

Nieuws | de redactie
14 oktober 2009 | “Elk tentamen dat ik deed, dacht ik: ‘dit is mijn laatste,’ Want we hadden nog steeds geen erkenning als asielzoeker. Gisteren kregen mijn broer en ik beiden onze bul als arts. We hebben de hele nacht niet kunnen slapen.” Dit vertelde een jonge Afghaan aan een doodstille zaal tijdens het afstudeerfeest van de UAF. ScienceGuide sprak met UAF-voorzitter Ruud Lubbers over zijn werk en visie op de studentvluchtelingen in de Nederlandse samenleving van vandaag.

Ik heb je maar één keer zo zien stralen en swingen alsvanmiddag op het podium tussen die 200 afgestudeerden. Dat was inmei 1986 toen Molly de Koning je om de hals vloog op die avond vande 54 zetels die het CDA won, met jou als lijsttrekker.

Is dat zo? Oh, dat vind ik nou leuk, echt. Het voelt ook wel zo,ik ben ook echt stralend om deze mensen. Want ze presteren wel wat,hè? Dit zijn sterke, slimme mensen die in een nieuw land een levenmoeten opbouwen. Ik vind dat nogal wat.

Uit de cijfers blijkt een lichte daling in het aantalafstudeerders. Komt dat door de lagere toestroom van asielzoekersnaar ons land?

De daling is gering, ik zie niet echt een vermindering bij ons.Door het generaal pardon hebben we een stijging gekend van mensendie konden gaan studeren en een loopbaan kregen.

Wat we wel gaan zien is dat er meer ‘vluchtelingen opuitnodiging’ zullen komen, daar praten we over met debewindslieden. Dan gaat het om mensen die vervolgd worden en dieecht iets bijdragen aan ons land; die hier door hun studie ook eenplaats vinden. Dat is een selectieve manier van kijken, waarin wehen ook perspectief kunnen bieden in hun vluchtelingenbestaan. Datis niet erg om zo te kijken, ik vind dat goed hen uitzicht tebieden als dat mogelijk blijkt.

Over het generaal pardon zei je in je speech bij dediploma-uitreiking enkele pittige dingen.

Zeker, ik noemde enkele feiten. Toen dat afgekondigd werd,zeiden sommige mensen dat dit een ramp voor het land was. Er wassprake van een enorme aanzuigende werking. Rita Verdonk sprak van600.000 asielzoekers die op Nederland af zouden komen. Baas bovenbaas was ze met haar voorspelling.

‘Ik zie ze niet, ook niet in deze zaal’, zei je tot grotehilariteit van de aanwezigen. Wie er wel waren, waren artsen, veelict’ers en technici -waaronder veel vrouwen- die hun graad haddengehaald. De vakken waar we hier niet genoeg talent voor in huishebben, daar komen zij duidelijk meer op af.

Dat is interessant hè? Precies de vakken waar bij ons flinktekort aan is, daar zijn zij vaak begaafd in. Het is ook te merkendat ze hun kansen zien. Het zijn meestal slimme mensen, sterk ook,die dit voor elkaar krijgen, zo’n studie. Die weten meestal erggoed wat ze willen en wat ze kunnen. De studie en de kans op werkdaardoor zijn voor hen allemaal een spiraal omhoog.

We hebben als UAF ook studieadviseurs die hen daarbijbegeleiden. Je moet met hen samen kijken wat er kan, denk aan detaalbeheersing of aan eerdere opleidingen in eigen land. Ook helpenzij hen motiveren, want ze hebben het vaak zwaar met hunachtergrond, hun familie, dingen die om hen heen gebeuren.

Je sprak ook over een nieuwe aanpak, de ‘Scholars atRisk’.

Dat is een opzet die doet denken aan de kennismigrantenregelingdie het kabinet heeft ingevoerd. Waar het om gaat, is dat wijtalent uitnodigen naar ons land te komen. Hier gaat het dan omwetenschappers die al langer actief zijn en die vervolgdworden.

Ik denk dan: ‘laat die mensen dan toch komen en hier hun werkdoen’. Talent is altijd welkom, niet waar? Sowieso is dat mijnlijn: Laat de mensen toch wat doen! Dat is meer een verplichtendevisie op het lot van de vluchtelingen dan een versoepeling van deeisen. Dat misverstand wil ik wel wegnemen.

Je zei daarover onder meer: na drie maanden moeten zeNederlands gaan leren en na zes maanden moeten ze gaan studeren ofkunnen werken. Niet als optie of als bezigheidstherapie in een AZCdus?

Nee, ik zie dit als een verplichtende benadering, naar beidekanten dus. De vluchteling moet aan de slag, zo komt hij ook onderde mensen en wordt hij weer actief. Het verplicht de overheid snelduidelijkheid te geven, dat is voor iedereen goed.

Het is alsof ik de premier Lubbers uit de jaren 80 weerhoor. ‘Laten we de mensen weer aan de slag krijgen. Ga wat doen,dat is altijd beter.’

Daar zit wel iets in, ook in het verplichtende ervan. Menverweet me het destijds wel eens, ook toen ik over de kampementensprak. Maar het is een consistente lijn in mijn leven.

UAF zorgt nu ook voor arbeidsmarkttoeleiding. Dat zit ook indezelfde lijn. Zie je dit ook zo?

Oh jawel. We hebben een begin gemaakt met Jobsupport, samen metandere vluchtelingenorganisaties. Die helpt om loopbanen te vinden.Via stages voor onze afgestudeerden, bijvoorbeeld, komen ze betervoorbereid op onze arbeidsmarkt. Zo vinden ze hun plek, leren demores kennen. Vorig jaar hebben we 150 mensen zo’n stage kunnenbieden. Dat is vaak een goede tussenstap naar een baan.

Sociale Zaken heeft de steun hiervoor inmiddels verlengd, wehebben hiervoor brede teams opgezet die meer kunnen doen dan wijalleen vanuit UAF.

Eén van de UAF-cliënten van 25 jaar geleden was uw gastvrouwvandaag. Ze is nu lid van het CvB van deze Hogeschool, deHHS.

Ja, zoiets is toch fantastisch. Ze kon hier als asielzoekeruit het Argentinië van generaal Videla toch studeren. SusanaMenendez doet nu hier het bestuur van zo’n grote hogeschool, wat jenoemt een rolmodel. We hadden Maxima al, en nu ook Susana!


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK