Geert Dales doceert en leert
Eerste halte: de bewonersorganisatie Afrikaanderwijk. VoorzitterPiet Kluth hield er een boeiend relaas over de activiteiten van’zijn’ organisatie, de kenmerken van de wijk en de band metdeelgemeente Feijenoord. Die verhouding is regelmatiggespannen.
Kluth heeft het gevoel dat de deelgemeente de waarde vanbewonersorganisaties niet inziet. Initiatieven – zoalstaalcursussen – worden overgenomen door de deelgemeente en wordenvervolgens minder laagdrempelig. Allemaal omdat bestuurders hetbeter denken te weten dan de bewoners, vindt Kluth. “Waarom is dateigenlijk zo?”, vraagt Geert Dales. “Dat vragen wij ons ook af!”,antwoordt Kluth. “Ik zou het knap vinden als jullie daar straks eenantwoord op hebben.”
Vinger op de zere plek
In de Stadswinkel Feijenoord ontmoet docent Dales met zijnstudenten daarop René Kronenberg, namens de PvdA dagelijksbestuurder van de deelgemeente. Die beaamt dat erspanningen bestaan tussen bestuurders en bewonersorganisaties. Hetblijkt lastig om de vinger op de zere plek te leggen.
Wel wordt duidelijk dat beide partijen verschillende wensen hebben.Niet alleen als het gaat om de beleidsinhoud, maar ook deonderlinge verhoudingen en eisen die men aan elkaar stelt. Daaromis het soms moeilijk om de neuzen dezelfde kant op te laten wijzen.Zeker bij grootschalige projecten. Daarover weet Ton Buitendijk,gebiedsregisseur van de Afrikaanderwijk, veel te vertellen, zoalsover de Wijkvisie Afrikaanderwijk 2020, die als doel heeft dekwaliteit van wonen en werken in de wijk te verhogen.
Leren van de dagelijkse werkelijkheid
Vooraf verheugde Geert Dales, oud-wethouder van Amsterdamen voormalig burgemeester van Leeuwarden, op zijn kanszelf een stukje van het docentschap te beelven. “Het isleuk je eigen kennis en ervaring over te dragen op anderen. Alsbestuurder heb ik inmiddels al heel wat ‘complexe beleidsproblemen’achter de kiezen. Ik denk dat ik de studenten wel wat kanleren.”
Maar Dales leert zelf ook, zegt hij: “Dit geeft bovendien eenunieke kans zelf de werkelijkheid van het docentschap te ervaren envanuit mijn eigen ervaringen mee te kunnen praten over vraagstukkenals werkdruk, kwaliteit van docentvoorzieningen, roosterproblemenen al dan niet gebrekkige motivatie van studenten. Mijn groep iseen schoolvoorbeeld van de diversiteit die de studentenpopulatievan INHolland kenmerkt. Zeker de helft is van niet-Nederlandsekomaf. Ik ben heel benieuwd wat dat voor de dagelijksewerkelijkheid van de docent betekent”.
