Verhalen doen
Stap verder dan games
Het is de kunst om hiervoor intelligente programmatuur te bedenken,zodat de ‘storyteller’ ook voorbereid is op onverwachtesituaties. De virtuele verhalenverteller is eencomputergestuurd systeem dat automatisch verhalen genereert. Inzo’n verhaal neem je straks, als speler, de rol aan van eenpersonage en vervolgens ‘stap je zelf het verhaal in’: het verhaalontvouwt zich op basis van wat de speler doet.
In de gamewereld bestaan al ‘vertakkende verhaallijnen’ waarmee degamer invloed heeft op het verloop van het verhaal, maar Swartjes’nieuwe systeem gaat een stap verder. De verhaalwereld wordt bevolktdoor verschillende virtuele figuren, ieder met hun eigen emoties,plannen en doelen. Hiervoor zijn vooraf ‘regels’ opgesteld die hetgedrag van de figuren bepalen. Het verhaal ontstaat nu als deverschillende karakters de interactie aangaan.
Improviseren als beslissen
Swartjes onderzocht voor de ‘Virtual Storyteller’ om te beginnen ofmensen het leuk vinden om mee te spelen in zo’n verhaal. Vervolgensonderzocht hij de randvoorwaarden en regels voor de software. Depromovendus liet zich inspireren door het improvisatietheater, omerachter te komen of mensen graag meespelen in een geïmproviseerdverhaal.
Via een speciaal ontwikkeld chatprogramma creëerde hij een fictievewereld, die bewoond werd door twee improvisatieacteurs en eenproefpersoon. De proefpersoon wist vantevoren niets, deacteurs alleen dat er een verhaal moest ontstaan. Uit dezeexperimenten bleek dat proefpersonen het erg leuk vonden om mee tedoen in het verhaal. Ze hadden vooral veel plezier in hetsamenwerken en het ter plekke beslissingen nemen.
Schrijven als regelgeving
Hoe vertaal je deze werkwijze vervolgens naar regels die het gedragvan de karakters bepalen, waardoor een ‘natuurlijke’ interactie, endaarmee een verhaal, op gang komt? De virtuele verhalenvertellerkan werken met een aantal scenario’s, maar er zullen altijdverrassende dingen blijven gebeuren. Om deze onvoorspelbare scènesop te vangen moeten de ontwikkelaars continu op zoek naaraanvullende gedragsregels. De auteur schrijft dus niet de verhalen,maar bedenkt de regels die bepalen wat er in de verhalengebeurt.
Virtuele verhalenvertellers kunnen computergames nog geavanceerdermaken: de gamer krijgt nog meer invloed op het verdere verloop vanhet spel dan nu al het geval is. Maar ook buiten deentertainmentindustrie ziet Swartjes toepassingen. Zo zal dezetechniek toepasbaar zijn in managementtrainingen of het oefenen vanlastige situaties zoals slecht-nieuwsgeprekken. Swartjes verwachtdat over vijf jaar dit nieuwe concept breed wordt toegepast.
