De illegaal bestaat niet

Masja van Meeteren laat in haar proefschrift LifeWithout Papers. Aspirations, incorporation and transnationalactivities of irregular migrants in the Low Countries zien datillegale migranten -afhankelijk van wat ze hier willenbereiken- hun leven op uiteenlopende manieren inrichten. Zijonderzocht voor haar promotie hoe illegale migranten leven in deLage Landen, en laat zien dat hun levenswijze niet alleen kanworden verklaard door de belemmeringen die zij ondervinden door hunillegale status.

De doelen die illegale migranten nastreven spelen een cruciale rolin hoe zij hun leven inrichten. Van Meeteren keek niet naarbepaalde etnische groepen, maar bestudeerde migranten uit 26verschillende herkomstlanden. Zij concludeert dat de illegalemigranten in drie groepen te verdelen zijn, en bewust hun levenvormgeven.

‘Investeringsmigranten’ zijn in de Lage Landen om geld te verdienenwaarmee ze investeringen kunnen doen in hun land van herkomst. Zewillen gedurende hun verblijf zoveel mogelijk werken zodat ze snelvoldoende hebben gespaard om terug te keren. Ze zijn daarom vaakbereid om slechte werkomstandigheden en een relatief laag loon voorlief te nemen. Om kosten te besparen wonen investeringsmigrantenvaak zeer eenvoudig en brengen zij hun schaarse vrije tijd veelalbinnenshuis door. Omdat zij willen terugkeren onderhouden zij nauwcontact met familie en vrienden in het herkomstland.

‘Verblijfsmigranten’ zijn daarentegen gericht op het opbouwen vaneen bestaan in de Lage Landen. Voor hen is het leven in de LageLanden dus geen middel maar het doel. Hun leven is daarom mindereenzijdig gericht op werk. Om een bestaan op te bouwen willenverblijfsmigranten vooral stabiel werk doen dat een betrouwbarestroom van inkomsten garandeert.

Omdat verblijfsmigranten een bestaan willen opbouwen zijn zijbovendien bereid meer geld te besteden aan hun woning daninvesteringsmigranten, hechten ze meer waarde aan vrije tijd enproberen ze deze te vullen door leuke dingen te doen.Verblijfsmigranten onderhouden slechts af en toe contact met hetherkomstland maar zijn wel vaak lid van culturele organisaties dieactiviteiten organiseren rond hun herkomstland.

‘Legalisatiemigranten’ willen net als verblijfsmigranten in de LageLanden verblijven, maar dan wel legaal. Hun leven staat daarom inhet teken van het bemachtigen van een legale verblijfsstatus. Zijwillen zo min mogelijk werken omdat zij informele arbeid als eengroot risico beschouwen: een aanhouding voor informele arbeidverkleint hun kans op legalisatie. Zij werken vaak alleen voorzover het noodzakelijk is om in hun basisbehoeften tevoorzien.

Legalisatiemigranten die verwikkeld zijn in juridische procedureskloppen voor materiële en financiële steun aan bij organisaties enbij Belgen en Nederlanders. Zij zoeken deze bovendien vaak op omaan hun ‘integratie’ te werken. Door goed te integreren hopen zijsneller in aanmerking te kunnen komen voor eenverblijfsvergunning.

Legalisatiemigranten die hun verblijf proberen te legaliseren dooriemand te vinden om mee te trouwen worden vaak ondersteund doorfamilieleden. Familieleden bieden kost en inwoning en ondertussenzoekt de hele familie mee naar een huwelijkskandidaat. Zij bestedenveel van hun vrije tijd aan deze zoektocht naar potentiële partnersop straat of op internet.