ScienceGuide staat voor verdieping. Dit is het platform waar de actualiteit en achtergrond elkaar ontmoeten op een inhoudelijke en doordachte wijze. Onder het uitklapteken vind je dus een toelichting, geheugensteun of voetnoot die de redactie of de auteur toevoegt. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat wij in onze artikelen grondig en gedetailleerd in kunnen gaan op belangrijke details, zonder de lezer kwijt te raken.
Noorda: Veranderen om dezelfde te blijven
Nieuws |
de redactie
1 juni 2010 | Het essay van Marco Snoek stelt een heel wezenlijke vraag: hoe blijf je als professional fris? Professionele variëteit is van levensbelang. Als je de lerarenopleiding hebt afgerond, dan begint het pas. Leraar zijn moet niet zoiets zijn als intreden in een klooster. Het moet niet zoiets zijn als een Japans bedrijf waar je vroeger bij indiensttreding al wist dat ze je grafsteen gingen betalen. Net zo min als een universiteit ermee gediend is dat alle 55-plussers daar al 30 jaar hebben gewerkt.
Het leraarschap moet veel meer leven van mobiliteit, vanvariëteit. Je kunt alleen maar hetzelfde blijven doen als je zelfverandert. Het is een andere tijd, er zijn andere leerlingen, daarzul je zelf in moeten veranderen. Wat wil niet zeggen dat jekarakter en interesses voortdurend veranderen, je persoonlijkheidneem je natuurlijk gewoon mee.
Tandartsen zijn in Nederland buitengewoon geneigd op cursus tegaan, niet alleen om met soortgenoten bezig te zijn, maar ook omnieuwe technieken te leren. Ik hoop voor scholen dat het kenmerkendvoor hen wordt is. De lerarenopleiding legt daar de basis voor,niet een kant en klare Leraar die dertig jaar goed in zijn vakblijft.
Wij hebben de afgelopen 2 jaar geprobeerd de universitairelerarenopleiding van een goed bewaard geheim tot overal bekend temaken. De interactie tussen scholen en lerarenopleidingen is alheel erg verbeterd. Ze hadden zich door hun specialisatie aan derand van de universiteit gemanoeuvreerd. Nu moeten ze weeronderdeel worden van het geheel.
Ik heb zelf 2 jaar lesgegeven aan een lyceum in Hilversum. Dat wasbuitengewoon leerzaam, vooral omdat het geen groot succes was. Hetwas omdat ik leerde wat het was om docent te zijn was en wat datvroeg. Toen ik daarna les ging geven aan de universiteit, was ikdaarop voorbereid. Daarom is mobiliteit zo belangrijk.
In welke volgorde je dingen doet, maakt niet veel uit, als het maareen volgorde is, als je ze zelf maar als morsetekens plaatst en eendoorgaande lijn trekt. Een doorgaande lijn is niet goed, dan stoptje ontwikkeling. Als je een aantal keren verandert, zal hetongetwijfeld wel eens voorkomen dat je zegt: waarom heb ik dit nieteerder gedaan?
Dat is niet erg, want dat geeft aan dat je eropreflecteert. Ga maar eens een paar jaar in het klooster en komer dan maar weer uit.
Lees hier het essay van Marco Snoek, lector aan de HvA: “Ookleraren moeten blijven leren.”
