Rel om memoires
De titel van Mandelson’s memoires vormt al een affront. Feitelijkstelt de omstreden Labour-politicus dat het succes van zijn partijvan de derde man afhing naast het duo Blair-Brown. Die derde man ishijzelf natuurlijk, de spindoctor par excellence van de Britsepolitiek. Mandelson was in elk geval een politicus die vaker uithet graf herrees dan Dracula.
Rumba of Rio
Onder Blair werd hij twee keer minister en moest hij twee keerplotseling opstappen vanwege een schandaal. Zijn bijnaam wasdan ook niet voor niets ‘The Prince of Darkness’. Nadat hij doorBrown in de adelstand geheven was -zodat hij vanuit het House ofLords voor een derde maal zitting kon nemen in deregering- werd zijn nieuwe bijnaam vaker gebruikt in de media:’Lord Rumba of Rio’.
In zijn memoires vertelt Mandelson ongeveer alles. Vooral GordonBrown moet er aan geloven. Hij wordt geportretteerd als eenmensenschuwe, door ambitie verteerde Schotse intellectueel, dienoch het karakter noch de communicatieve gaven bezat door alspremier succes te krijgen. Dat verhinderde niet dat Mandelson zijnadelijke titel aanvaardde om ‘te komen helpen’. Brown haalde inzijn wanhoop namelijk zijn intieme vijand tot iedersverbijstering in het kabinet, terwijl men dacht dat deze in deEuropese Commissie in Brussel definitief opgebaard was.
Silver Tongue
Mandelson vertelt in ‘The Third Man’ ook genoeglijk over zijnontmoetingen met buitenlandse staatslieden [zie
De Labour-partij is ziedend op Mandelson. De publicatie zo vlak nade verkiezingsnederlaag was volstrekt onverwacht. Niemand hadgedacht dat Mandelson dagboeken en notities bij hield, eenverbazingwekkende naïviteit. Ook Tony Blair is woedend, wantdiens memoires -getiteld ‘A Journey’-zijn voor september a.s.aangekondigd, en het is daarmee nu dus telaat om nog inhoudelijk te kunnen reageren. De echtereden van de woede in Labourkring wordt door een oud-bewindsmanbondig verwoord in The Times: “The thing about it is that it is alltrue.” een collega zegt zelfs: “It is just as it happened.”
The relaxed way
Mandelson doet nu wanhopige pogingen de fall-out van zijn boek ineigen kring te beperken. Maar bij de officiële lancering van zijnboek ging het al weer mis. In ‘the Royal Festival Hall’ inLonden meldde hij het volgende over zijn boek en de geheimzinigheider omheen: “I decided I would not tell anyone I was collectingstories. The real reason was I did not want to worry anyoneunnecessarily. And look at the relaxed way they have reactedalreaday”
In het kader van de opvang van het ongenoegen maakte Mandelsontevens bekend dat hij het niet om het geld heeft gedaan. Eendeel van de royalty’s zal hij besteden aan studiebeurzen voorgetalenteerde jongeren die iets moois voor de samenleving willendoen.
