Accreditatievakantie in Paramaribo
Zondag, 27 juni
Vandaag ben ik in Paramaribo aangekomen. Ik ben hier namens deSolid Foundation, een studentenorganisatie die ernaar streeft depositie van studenten wereldwijd te verbeteren om met Surinaamsestudenten een seminar te organiseren over accreditatie enkwaliteitszorg. In Suriname willen ze namelijk een soortgelijkaccreditatiesysteem te ontwikkelen als in Nederland, maar het isnog niet duidelijk welke rol studenten in dit systeem gaan spelen.Ter illustratie: studenten spelen volgens de wet NOVA (DeSurinaamse wet over accreditatie) geen enkele formele rol binnenhet accreditatieproces. Tijdens een driedaags seminar gaan we samenmet de Surinaamse studenten aan de slag om na te denken over de rolvan studentvertegenwoordigers. Op de derde dag is een publieksdagwaarin aanbevelingen gepresenteerd zullen worden aan het Collegevan Bestuur en de minister van Onderwijs over hoe studenten bijaccreditatie betrokken kunnen worden.
Na onze landing op het vliegveld in Paramaribo worden weopgewacht door tientallen mensen met bordjes en veel opdringerigetaxichauffeurs die ons allemaal graag willen vervoeren. Gelukkigzijn we makkelijk te herkennen voor de Surinaamse studenten die onsophalen en naar het Guesthouse van de Anton de Kom universiteit vanSuriname (AdeKUS) brengen. Eenmaal aangekomen beginnen we rustigmet de eerste voorbereidingen voor het seminar, waarna in de avondwordt gegeten met een aantal Surinaamse studenten en het studentlidvan het College van Bestuur van de universiteit. Waar we het inNederland niet eens voor elkaar krijgen om in ieder CvB een studentmet adviserende stem te krijgen, hebben ze in Suriname een studentdie volwaardig lid is van het zes tot negenkoppige CvB! Dezeconstructie schijnt uitstekend te werken, dus misschien eenaandachtspuntje voor de volgende wijziging van de WHW?
Maandag 28 juni
Na een ontbijt op de universiteit gaan we natuurlijk om 11ulokale tijd (16.00u. in Nederland) naar het Nederlands elftalkijken. Kennelijk heeft heel Paramaribo hetzelfde idee, want hetverkeer zit muurvast en we missen het eerste doelpunt. Eenmaal opde plaats van bestemming, blijkt dat half Suriname hier in hetoranje zit. Wat een enorm feest!
In de middag legt een Surinaamse student ons de verschillendefuncties uit die studenten hier vervullen in de medezeggenschap.Iedere faculteit van AdeKUS (er zijn er drie) heeft een eigenstudentencommissie. Deze commissie bestaat uit gekozenvertegenwoordigers, die anders dan de Nederlandsemedezeggenschappers, zich ook bezighouden met individuele problemenvan studenten en bij mondelinge tentamens zitten alstoezichthouder. Ze praten bovendien mee over het onderwijs in defaculteitsvergadering waarin ze ook een of twee stemmen hebben. Ditklinkt mooi, maar hiertegenover staat dat iedere docent ook éénstem heeft, dus veel ruimte om een besluit tegen te houden is er nuook weer niet. De studenten zelf geven wel aan dat ze erg serieusworden genomen en veel kunnen bereiken door lobby.
Behalve de studentencommissies zijn er ookfasevertegenwoordigers. Ieder studiejaar van de Bachelor (er zijnweinig masteropleidingen) kiest een vertegenwoordiger die zichbezig houdt met dagelijkse problemen waar studenten tegenaan lopen.Opvallend is dat dit dezelfde problemen zijn als waar Nederlandsestudenten mee te kampen hebben, zoals te weinig ruimte in decollegezaal, defecte apparatuur en docenten die te laat komen. Erzijn ook opleidingscommissies, maar hier zijn de studentenmomenteel (nog) niet overal in vertegenwoordigd. Op centraal niveauis er alleen de student in het bestuur van de universiteit. Met deopgedane kennis van vandaag maken we de reader verder af die destudenten tijdens het seminar als naslagwerk kunnen gebruiken.
Dinsdag 29 juni
Vandaag gaan we met een aantal studenten van de sportcommissie”ergens naar een huisje in het binnenland.” Wat daar precies gaatgebeuren, wat we mee moeten nemen en met wie we daar twee dagenzitten, is nog onduidelijk. De student die ons brengt heeft degrootste moeite om de anderen telefonisch te overtuigen dat hetecht geen grap is dat er vegetariërs meekomen. Een paar uur laterblijkt op de plek van bestemming wederom dat Surinaamse studentenniet veel verschillen van Nederlandse studenten: we wordenverwelkomt met luide muziek, mensen die op het balkon staan tedansen en bier drinken. Aanvankelijk is men wat onwennig met datstel Nederlanders dat even op bezoek komt, maar al snel is het ijsgebroken, helemaal met een biertje erbij.
Woensdag 30 juni
Na een zeer korte nacht in een hangmat (de Surinamers warenstomverbaasd toen we vertelden nog nooit in een hangmat te hebbengeslapen), regent het de hele dag. Mensen vermaken zich metvolleybal in de warme regen, met muziek en drank en gaan later metgrote kapmessen het bos in om de volleybal terug te vinden. ‘sAvonds is er een enorm feest op White Beach (aan de Surinamerivier)met de veelbelovende naam ”Lustig-festival”. Tegen een uur of zesin de ochtend rollen we ons weer in onze hangmat.
Donderdag 1 juli
Na even te zwemmen in een kreekje vol cola (tenminste, zo ziethet eruit), maar dat volgens de Surinamers heel erg gezond is voorje huid, gaan we weer terug naar het Guesthouse in Paramaribo.Nadat er gewerkt is aan de workshops van het seminar gaat iedereenwat eerder slapen dan de voorgaande dagen.
Vrijdag 2 juli
Over drie dagen begint het seminar. We maken de reader afvoordat Oranje weer moet spelen. Ditmaal zit het verkeer nog meervast en lijkt de hele stad één grote oranje-geel-groene file. Degroep Surinamers met wie we kijken zijn overwegend Brazilië-fans,maar dit mocht de pret niet drukken, tenminste niet voor ons. Weverdenken veel aanwezigen er zelfs van dat ze verschillende kleurenshirts mee hadden genomen, zoveel oranje is er na de wedstrijd tezien. Omdat de rondleiding op de universiteit en de kennismakingmet het CvB om onduidelijke redenen niet doorgaan, wordt er diemiddag nog verder gewerkt aan het seminar.
Zaterdag 3 juli
Paniek! ’s Ochtends blijkt dat er een aantal domme fouten zijnblijven staan in de reader die even daarvoor gedrukt is. Na drukoverleg wordt uiteindelijk besloten de reader te verbeteren enopnieuw te laten drukken. De dag vordert zoals het begonnen is:chaotisch. De overige twee leden van Solid komen vandaag aan enmoeten bijgepraat worden en er moet nog hard worden gewerkt aan deworkshops en speeches die maandag gegeven gaan worden. Dus ditbetekent hard doorwerken de komende dagen en zo mogelijk nog minderslaap.
Zondag 4 juli
Ook vandaag is een dag waarin alles tegelijk moet gebeuren enweer gaan er allerlei dingen mis. Zo blijkt de copyshop plotselinggesloten, blijkt een van de laptops een virus te hebben waardoorallerlei bestanden niet meer geopend kunnen worden, ligt een van deSurinaamse studenten die een presentatie zou geven tijdens hetseminar met letsels naar aanleiding van een auto-ongeluk op bed enis het student-lid in het CvB in verband met familieomstandighedenonverhoopt in een vliegtuig gestapt richting Nederland. Gelukkig isdit het land waarin altijd alles op het laatste moment geregeld kanworden, dus we zullen wel zien hoe het morgen gaat lopen…
Door Lisa Westerveld
Volgende week leest u in het tweede deel hoe het seminarverliep. “De minister kreeg er flink van langs.”
