In debat over Azie en Europa

Nieuws | de redactie

9 november 2010 | De visie van de kennisdenker nummer 1 uit Azië, Kishore Mahbubani, daagt Ab van der Touw nogal uit. Beiden zijn zij keynote sprekers op Meet the Future, maar de gasthoofdredacteur laat het debat hier vast beginnen. "Er zijn voor hoger onderwijsinstellingen grote kansen in Azië. Dat geldt ook voor de universiteiten uit Nederland en Vlaanderen."

“Er zijn voor hoger onderwijsinstellingen in Europa grote kansenin Azië. Men moet zich niet laten afschrikken en met zelfvertrouwenin de eigen kwaliteit zich presenteren op die terreinen waar menvooraanstaand weet te zijn. Dat geldt ook voor de universiteitenuit Nederland en Vlaanderen. De KU Leuven heeft met zijnVlerick-instituut een vestiging in Beijing kunnen ‘veroveren’waarmee ze Stanford als het ware versloeg.”

Flauw vooroordeel

“Universiteiten, onderzoeksinstituten en hogescholen uitNederland kunnen wat dat betreft ook uitstekend presteren in China.Dan moet je dat soms samen doen rond een thema waar je voorop loopten met partners in het land dit verder uitbouwen. Wij doen dat zelfook zo. Van de 400.000 medewerkers van Siemens zijn er ‘nog maar’100.000 in Duitsland, maar nu al 40.000 in China. En dat gaat omhoogwaardige mensen. Het klopt echt niet wat in die grap wel gezegdwordt over China, dat zij copyright interpreteren als  ’theright to copy.’ Dat is een flauw vooroordeel van het soort waariemand als Mahbubani terecht over valt. Hoe is het andersmogelijk dat men in China vier keer zoveel octrooien per jaar weette genereren?

Bij Siemens zien wij landen als India en China als een oceaanvan kennis en skills. Vol met talent en kenniswerkers diewij kunnen inzetten voor wat wij willen maken. Dat is een geweldigeontwikkeling als je dat met 30 jaar geleden alleen al vergelijkt.Dit gaat nog veel verder. De BRIC-landen vertonen een enormeontwikkeling in het kennisniveau en de daarmee gepaard gaandeproductiviteit en koopkracht van hun bevolking.

Brazilië heeft inmiddels een middenklasse van hoger opgeleidemensen van zo’n 90 miljoen mensen op een bevolking van 200 miljoen.India heeft een opgeleide middenklasse van nu al honderdenmiljoenen burgers, allemaal Engelstalig bovendien. En het tempo vandeze toename is hoog. Het lijkt wel wat op ons eigen land eerder inde 20^e eeuw. Tot de oorlogsjaren kende Nederland ookmaar een beperkte middenklasse en een dunne bovenlaag vangeschoolden. De landbouw en het handwerk waren dominant voor demeerderheid, net als in Frankrijk bijvoorbeeld. Dat heeft zich bijons pas later, in de jaren 50 echt ontwikkeld, maar ook wij zijnnog helemaal niet zo lang een hoogwaardige diensten- enkenniseconomie.”

Isolationisme is killing

“Als bedrijf omarmen wij deze wereldwijde ontwikkeling. Als landmoeten we dat ook doen, zeker met oog op de demografischeontwikkeling en de behoefte aan toptalent. Haal zulke mensen maarhierheen die graag bij ons willen komen werken. Dat helpt ons landalleen maar, onze economie, onze wereldwijde netwerken. Het ideedat je je moet gaan opsluiten is slecht voor onze welvaart,bovendien.

Het isolationisme is gewoon kansloos, met een straks krimpendebevolking is het voor een land als het onze killing.Helemaal nu kennis meer en meer open beschikbaar komt. Kijk naarMIT, hoe ze dat met de ontwikkeling van Open Course Ware allesgratis beschikbaar stellen. Ze hebben allang door dat ze daar baatbij hebben.”

Gevarieerder kennisdelen

“De vrijheid van meningsuiting bevordert de ideeënrijkheid en iseen belangrijke succesvoorwaarde voor wetenschap en innovatie, daarben ik van overtuigd. Ons poldermodel is omslachtig, maar doordiscussie worden ideeën wel gescherpt. Het Aziatische model vansenioriteit ligt zo’n aanscherping veelal wat in de weg. Toch heeftMahbubani zeker een punt met zijn stelling dathet kennisdelen gevarieerder plaatsvindt dan wat wij voor mogelijken vanzelfsprekend houden. Er is meer dan de Westerse manier vankijken en denken, natuurlijk.

Wij kunnen van mensen als Mahbubani leren. Bijvoorbeeld, dat weook wel eens iets geduldiger mogen zijn bij het leren van elkaar.In Azië kijken de verschillende generaties toch anders naar elkaar,wordt senioriteit ook verbonden met autoriteit, met moreel gezag.Men heeft daar op die manier een respect voor een meerambachtelijke wijsheid, die in de kennissamenleving onmisbaar is.Dat is een vorm van kennisdeling waar wij van kunnen leren.”

Wilt u zelf Van der Touw en Mahbubani horen en zienspreken, en in debat gaan over hun uitdagende visie opkennis, wetenschap, technologie en de opkomst van Azië: kom naar’de Summit‘!De uitnodiging voor ‘Meet the Future’ vindt u hier.