OCW laat Dijkgraaf c.s. Veerman-rapport verfijnen

Nieuws | de redactie

7 december 2010 | Het advies-Veerman kan niet zo maar worden uitgevoerd. OCW laat daarom drie 'kennistoppers' vooral de financiering op basis van kwaliteit en profiel van HO-instellingen concretiseren. De voorzitters van de AWT, KNAW en Onderwijsraad moeten deze verdiepingsklus aanpakken.

Joop Sistermans, Robbert Dijkgraaf en Fons van Wieringen zullenin deze opdracht overigens “geen gedetailleerd bekostigingssysteemmoeten uitwerken”, wordt ScienceGuide vanuit de OCW-top en’de drie’ gemeld. Zoiets komt aan de orde nadat zij hun concretevertaalslag van ‘Veerman’ hebben gepleegd. Nu gaat het er om dealgemeenheden uit Veermans advies om te zetten in heldere lijnenvoor de toekomstige verdeling van geld voor HBO en WO.

Ook voor het HBO attractief

OCW onderstreept daarbij dat het werk van deze drie nietopgesplitst zal moeten worden in een HBO- en WO-deel. Men streftnaar een integrale benadering voor de bekostiging op basis vanprofiel voor heel het hoger onderwijs. Om die reden zijn ook drievan zulke meer strategsiche en minder sectorale voorzittersaangezocht voor deze opdracht.

Voor het HBO zijn deze drie namen minder vreemd dan hun academischhoogwaardige profiel op het eerste gezicht doetvermoeden. Dijkgraaf zat de commissie voor die het adviesschreef over de toekomst van de kunstopleidingen, hun profielen verankering in de samenleving en beroepspraktijk. De analyse enaanpak die daarin werd geschilderd geldt al als ‘springplank’ voorde uitvoering van het rapport-Veerman. Het advies vanDijkgraaf wordt inmiddels concreet uitgewerkt onder leiding van Elco Brinkman,oud-minister van Cultuur.

Sistermans is voorzitter van de vier beoordelingscommissies voorhet RAAK-programma van de Stichting Innovatie Alliantie. Deze is erop gericht de kenniscirculatie tussen regionale partijen tebevorderen, in het bijzonder tussen hogescholen, hetmkb en publieke instellingen. Zo heeft hij een scherp beeld van deprofielen en prestaties van de hogescholen als kenniscentra.

Als AWT-voorzitter heeft Sistermans een opvallend kritisch advies geschreven naar aanleiding van hetregeerakkoord. Daarin is volgens de AWT sprake van “een grotediscrepantie tussen ambities en beschikbare middelen. Het gevaar isdat dit inconsistent beleid en kapitaalvernietiging tot gevolg zalhebben.”

Vertaling van prikkkels

Wel werd in het AWT-advies nadrukkelijk steungegeven aan een concrete vertaling van ‘Veerman’ in een helderefinanciering: “De vertaling van prikkels tot profilering ineen passend bekostigingssysteem dat excellentie binnenuiteenlopende profielkeuzes door universiteiten beloont, is eenuitdaging waar de AWT graag een bijdrage aan levert.”

Fons van Wieringen heeft als voorzitter van de Onderwijsraad metgrote regelmaat zich bezig gehouden met de kwaliteit van het HBO enin het bijzonder met die bij de lerarenopleidingen. Over hetrapport-Veerman durfde hij tegen de stroom blije reacties in enkelepuntige vragen te stellen. Zo zei hij in een driegesprek op ScienceGuide metVeerman zelf en HAN-voorzitter Ron Bormans -en lid vanVeermans commissie- onder meer: “Mij fascineert dan toch de vraag:’waarom is dat advies dan zó omarmd?’ Had het niet controversiëlermoeten zijn in analyse en uitwerking, wellicht?”

“Neem nu het accent op differentiatie. Dat vindt men mooi, want menvindt in het HO vast dat daar al veel van gerealiseerd is. Er zijnde TU’s, de klassieke universiteiten, specifiekere instellingen alsWageningen en allerlei hogescholen. In het HBO zijn er ook allerleisoorten instellingen. De vraag had kunnen zijn: is dat soortdifferentiatie wel voldoende geweest, wel adequaat nog?”

“Kiest OCW voor alomvattend plan?”

Van Wieringen ging daarin zelfs zo ver de minister van OCW alscoproducent van de profielen van het HO op de agenda te zetten:”Daarbij is er nu de Europese denklijn, de classificatie zoals VanVught deze ontwikkelt. Die differentiaties zouden we, bij wat er nuvoorligt, bij elkaar moeten brengen. Daar zouden dan de profielenvan de instellingen uit kunnen ontstaan.”

“De minister van OCW heeft dan tot taak de kracht, de helderheidvan die profielen en het geheel daarvan te stimuleren. Hoe dat tedoen zal voor de minister een zeer belangrijk vraagstuk blijken. Erzal immers een nationaal evenwichtig beeld moeten komen over watwij met ons hoger onderwijs als geheel ambiëren en moetenwaarmaken. De vraag voor de nieuwe onderwijsminister is: kijk iknaar wat er al is of geef ik zelf het kader voor de profielen aan.Oftewel, kies ik voor een alomvattend plan of voor een meerincrementele benadering?”

Het lijkt er op dat de bewindslieden van OCW met hun samenstellingvan deze groep van 3 die vraag helder willen beantwoorden.