Straffe studenten
Ik krijg steeds meer mee van de universitaire politiek sinds ikeen tijd geleden een algemene ledenvergadering van de GraduateStudent Council bijwoonde. Ik stelde een vraag over wat ‘SocialScience Representative’ inhield en waarom daar een vacature voorwas en vijf minuten later was ik bij afwezigheid van eentegenkandidaat benoemd.
Hierbij een verslag van mijn eerste officiëlestudentenraadvergadering met de decaans (vier stuks). Een goedbegin. Met koffie en een variëteit aan fruit (zoet), muffins(zoeter) en chocolade croissants (mierzoet) bij wijze van ontbijt.We duiken meteen de materie in: een evaluatie van deintroductieweek en een bespreking van de rebranding vanhet oriëntatiegebeuren. Oftewel: een mooie nieuwe pen. Devoorzitter van de raad houdt hem even in de lucht, zo dat we hemkunnen bewonderen.
Dan komt de ‘echte’ decaan binnen, die van academische zaken. Wemogen ons opnieuw voorstellen en de decaan krijgt het woord. Er isnieuws: de National Research Council heeft een evaluatie gemaaktvan alle graduate programs in de VS. De voorgaande editie stamt uitmidden jaren ’90. De meest gehoorde klacht toen: het ontbreken vaneen timmermansoog. Daarom is deze editie uitgevoerd met gebruik vaneen uitgebreide set aan beoordelings- en rankingsinstrumenten. (Ziehier voor het volledige rapport.)
Wat de decaan ons al kon vertellen, is dat Harvard erg goed uitde vergelijking is gekomen. Meer goed nieuws: de financiëleprognoses laten weer positieve cijfertjes zien voor de periode na2012. Terug naar de studenten. De belangrijkste zaken: er komteen fiets workshop aan. Vergeet dus je helm niet.
De raad gaat binnenkort langs bij Princeton voor de ‘Ivy Summit’,een bijeenkomst van studentenraden in de zgn. Ivy League vantopuniversiteiten aan de oostkust, in een poging om te leren vananderen (lees: hen de ogen uitsteken). Nog eentje dan. Er wordtgeklaagd over het beboeten van studenten die hun vakkenkeuze telaat doorgeven. De decaan maakt duidelijk dat het hem gaat om, inhet Engels, ‘fine students, not to fine students’. In goedNederlands: het gaat hem om straffe studenten, niet om het straffenvan studenten.
Al met al krijg ik het gevoel dat de decanen zich vooral flinkbezighouden met PR. Daar zetten ze als het even kan studenten voorin. Onderwijl wordt het bedrijf Harvard gerund door een clubjebig-bucks-CEO’s. De huidige president van de ‘Overseers’ -deraad van toezicht dus- is bijvoorbeeld een oud-directeur vande CIA. De studentenraad vormt dan ook het midden tussen eengesprekspartner en een instrument. Ben benieuwd welke plaats ik gainnemen daar.’
Jonathan Mijs
