Wantrouwen tegen onderzoek en innovatie
Bij zijn intrede gaf prof. Sterken aan drie bronnen voor hetsucces van de universiteit als institutie te kennen met als eerstede academische vrijheid. “De tweede bron voor het succes van deuniversiteiten is, dat overduidelijk gebleken is, dat dit veiligespeelveld geen speeltuintje is. De gemeenschap van studenten engeleerden heeft de wereld allesbehalve windeieren gelegd. Dezeeerste twee bronnen stromen gelukkig nog altijd. De academischevrijheid staat weliswaar vaak onder druk, maar heeft altijd wetente overleven en de wetenschap leidt nog steeds tot een voortdurendwassende stroom van inzichten en technologische doorbraken opallerlei terreinen.”
Gissen naar de oorzaak
De derde bron van ons succes echter, is in gevaar gekomen. Endie bron is het vermogen van de gemeenschap van onderzoekers,docenten en studenten om de samenleving te doordringen van hetbelang van hun werk. Naar de oorzaak daarvan kunnen wij slechtsgissen. Feit is dat in de twintigste eeuw de kritiek op dewetenschapsbeoefening is toegenomen: er is een zeker wantrouwentegen de wereld van onderzoek en innovatie ontstaan.
Maar belangrijker nog is wellicht de gelijkstelling vanwetenschappelijk succes en geldelijk rendement, die inherent is aande moderne manier van leven. Het is nog altijd zo, dat het grotegeld domweg niet aan de universiteiten verdiend wordt, terwijl erwel veel geld naar toe wordt gesluisd. Anders dan in de zogenaamdedonkere Middeleeuwen het geval was, moeten universiteiten er daaromtegenwoordig in onze verlichte tijden voor vechten om voor vol teworden aangezien.”
Geen goede positie verzwakt kwaliteit
De toekomstige ontwikkeling van de RUG ziet Sterken in eenactief inspelen op de benchmarks van succes die wereldwijd geldigzijn. “Het is mijn stellige overtuiging dat het Angelsakischeuniversitaire organisatiemodel de komende jaren nog meer als dewereldstandaard gezien gaat worden. Dit impliceert dat een logischeindeling van de universiteit in een undergraduate college, degraduate school en de diverse professional schools is. In hetundergraduate college worden de bacheloropleidingen aangeboden, degraduate school biedt de reguliere masters, de research masters ende PhD-programma’s aan. En de professional schools de academischeberoepsgerichte masters.”
“Bij dit alles geldt, dat internationalisering van het onderwijsessentieel is voor de RUG, voor de stad Groningen en de regio. Hetbelangrijkste argument voor internationalisering is de verrijkingdoor de grotere diversiteit voor studenten. Als de RUG zich in dekomende jaren geen goede positie verwerft op de internationalemarkt voor wetenschappelijk onderwijs, zal de academische kwaliteitachteruit gaan. Zoals in de tijd van Frederik de Eerste detopuniversiteiten Europees waren, zo zullen in onze eeuw detopuniversiteiten een mondiaal karakter hebben. Er is eenpermanente wereldwijde speurtocht naar talentvolle studenten enmedewerkers vanuit alle academische instellingen.
De grootste kans op het succesvol werven van talentvollestudenten ligt in die landen die snel groeien (want dan komen erfondsen beschikbaar) en zelf nog onvoldoende het academischeonderwijs goed georganiseerd hebben. Men kan daarbij denken aan dielanden die de zogenaamde BRIC-groep vormen plus enkele andereeconomische tijgers. In het komende decennium worden de voorlopigdefinitieve netwerken van internationale universiteiten gevormd: wemoeten er als RUG dus snel bij zijn. Dat betekent dat de RUG, meerdan ooit tevoren, zich strategisch zal gaan opstellen op deinternationale academische markten. Maar ook de condities waaronderbuitenlandse academici in Groningen kunnen studeren en werkendienen zich verder te verbeteren. “
