Beter onderwijs is geen sinecure
Het opbrengstgericht werken (OGW -de afko-cultus in onderwijsland is onuitroeibaar!) vereist eensamenhangende aanpak waarin heel het schoolteam en dus ook deprofessionalisering via de lerarenopleidingen zijn rol speelt.Losse activiteiten op deelgebieden zullen weinig zoden aan de dijkzetten,
Scholen weten niethoe
“In de beleidsnota’s ‘Basis voorPresteren’ en ‘Beter Presteren’ is de bepleite vrijheid voorscholen groot, scholen moeten het bij OGW zelf doen aldus deoverheid. De meeste scholen weten echter niet hoe ze het zelfzouden moeten doen. Als scholen de vrije hand hebben in hetbesteden van de beschikbaar komende professionaliseringsmiddelen,dan is de kans groot dat dit niet resulteert in het’drie-componenten-OGW’.
Scholen moeten intensief ondersteund worden op een manier die zoeffectief mogelijk is. Wat bijvoorbeeld niet zal werken is datenkele schoolteamleden een LVS-training van 1 of enkele dagen (heelgebruikelijk) volgen, een collega een specifieke didactische cursusvolgt, en dat andere teamleden zich een jaar later op nog weer eenander terrein scholen.
Deze wijze van professionalisering is binnen schoolteams nietongebruikelijk en gaat gepaard met twee problemen. Allereerstschiet de vaak impliciet veronderstelde overdracht van de verworvenkennis naar andere teamleden er na de scholing veelal bij in.Bovendien is cruciaal dat de drie OGW-componenten in samenhang totelkaar ontwikkeld worden, zodat scholen die activiteitengeïntegreerd leren uitvoeren en verbeteren. Die samenhang ontbreektbij de geschetste aanpak.”
Sterk accent op professionalisering
De onderzoekers zijn zeer te spreken over het beleid vanminister Van Bijsterveldt op dit punt. Zij laat het niet na descholen en docenten te enthousiasmeren voor opbrengstgericht werkenen snijdt haar beleid waar mogelijk daar ook op toe. “Het isschitterend dat de overheid in haar recente beleidsnota’s zo sterkfocust op OGW en daarbinnen een sterk accent legt op deprofessionalisering van leraren en schoolleiders.”
De overheid zal daarbij zowelgericht als doordacht moeten werken, om dit enthousiasme ook vruchtte laten dragen in de dagelijkse schoolpraktijk. “Weinig scholenzullen zelf het initiatief nemen om al deze OGW-voorwaarden tevervullen en zelf in staat zijn om OGW zoals hier gedefinieerd teontwikkelen (anders waren de benutting van leerlingvolgsystemen enopbrengstgericht werken nu al veel meer een feit).”
Now is the time
Maar er is reden tot optimismevinden zij, want “tegelijkertijd zijn in het primair onderwijs naeen periode van oriënteren, verkennen en experimenteren met OGW decondities voor het bevorderen van een rationele, prestatiegerichtewerkwijze nog nooit zo gunstig geweest.”
De Twentse auteurs noemen in dit licht “scholing entraining”het allerbelangrijkste instrument voor de invoering vanOGW. “Now is the time, omdat basisscholen zich realiserendat van hen een opbrengstgerichte aanpak verwacht wordt, veelscholen daar ook niet afwijzend tegenover staan, een aantal scholener al op de één of andere manier iets aan doet, en de centraleoverheid aan OGW een prominente plaats in haar beleidsvoeringgeeft. Het is van groot belang dat dit momentum nu en adequaatbenut wordt.”
