Geleid door onzekerheid en angst

Nieuws | de redactie

6 september 2011 | Sander Breur sprak als ‘eenvoudige student’ bij de academische jaaropening in Amsterdam. Hij vroeg om een HO-beleid dat minder op wantrouwen. “Als dit geen liberaal gedachtegoed is, noch christendemocratisch, laten we ons dat niet leiden door onzekerheid en angst?”

De nummer 5 van de ScienceGuide Top 10 2011 wilde vooral werven voor meervertrouwen in elkaar tussen studenten, instellingen enbeleidsmakers. Elkaar daar op aanspreken lijkt hem bevorderlijkervoor de kwaliteit dan “de terugkomst van een planeconomie.”

Is dit de manier?

Om dit aan te scherpen, kwam hij met een krachtig voorbeeld uithet recente HO-beleid. “De meerjarenafspraken van het vorigekabinet gingen over studiesucces. De overheid zou vier jaarfinancieren, de instellingen zouden zich vier jaar inspannen om hetstudiesucces te verbeteren. Na drie jaar hield de overheid zonderinhoudelijke evaluatie van haar kant op met de financiën.

Nog iets anders kwam aan het licht. Het geld dat de overheidextra aan de instellingen gaf was nooit geoormerkt. Erger nog, deoverheid noch de instellingen wisten hoeveel geld er beschikbaarwas voor studiesucces. Pas bij de evaluatie werd instellingenverteld hoeveel geld ze precies hadden gekregen. Achteraf kon danniet bewezen worden dat het geld gebruikt werd waarvoor de overheidhet had neergelegd.

Is dit de manier waarop de overheid zorg moet dragen en deinstellingen hun beste werk kunnen leveren? Is dit de veiligeomgeving waarin moeizaamheden besproken en opgelost kunnenworden?”

Onliberaal gedachtegoed

Dit punt is daarom zo actueel, omdat OCW in het kader vanVeerman en de Strategische Agenda opnieuw tot zulke afspraken zalmoeten komen. “Instellingen zullen nu vooraf in instellingsplannenmoeten aangeven wat ze gaan doen. Deze plannen maken we op basisvan afrekenbare cijfers. Aan het eind controleren we alle 57instellingen of alle cijfers gehaald zijn, zo niet dan heeft datflinke gevolgen voor de bekostiging.

Is dit de terugkomst van een planeconomie? Denken we dat eencentrale overheid het best kan werken met cijfermatigevoorspelbaarheid? Want als dit geen liberaal gedachtegoed is, nochchristendemocratisch, laten we ons dat niet leiden door onzekerheiden angst? Bevorderen we dan niet samen de zesjescultuur?” Breurbenadrukte daarom dat een aanpak waarin het vertrouwen en eenminder cijfermatige visie op kwaliteit centraal zouden staan naarhet hart van de discussie zou moeten komen.