Niet te veel aan denken
Het is alweer tien jaar geleden. Toen was ik nog een middelbarescholier. Ik kan me die dag nog goed herinneren, ik was vroeg klaarmet school. Na schooltijd ging ik gelijk naar huis. Ik had geenhuiswerk, dus ik wilde wat gaan zappen. Ik deed de tv aan en ikwist niet wat ik zag.
Het was allemaal te onwerkelijk voor woorden. Ik zag de beeldenop de tv in mijn eigen kamer. Na het zien van de beelden rende iknaar mijn ouders om het verhaal te vertellen.
Toen ik ’11 september’ voor het eerst zag, dacht ik dat het omfictie ging. Het was namelijk ongelofelijk, vliegtuigen die doorgebouwen heen gingen. Dat zie je normaal alleen in films. Ik kwamer later pas achter hoe groot de schade was en is. Ik kan me nogsteeds niet indenken hoe het voelt om zoiets mee te maken of om eenfamilielid te hebben dat op die manier is omgekomen. Ik werd en bener nog steeds heel verdrietig over, want het kan ons allemaaloverkomen.
In Rotterdam hebben wij ook een WTC. Ik vergader vaak in ditgebouw en associeer het nog altijd met 9/11, maar ik probeer erniet teveel aan te denken, want dat maakt me gek.
De terroristische aanslagen hebben veel effect gehad op dewereld. Er is ook een oorlog gevoerd naar aanleiding van deaanslagen, waarbij veel onschuldige slachtoffers zijn gevallen.Daarnaast heeft het ook effect op het hedendaagse leven. Dewesterse samenleving is niet meer zo tolerant naar moslims. Moslimsmoeten zich extra bewijzen. En iedereen heeft recht op een eerlijkekans, dus ook de moslimgemeenschap.
