Onderhouden in plaats van ondermijnen

Nieuws | de redactie
9 september 2011 | Yvonne van Rooy, collegevoorzitter van de UU, vertelt over haar 9/11. “Nu na tien jaar denk ik vooral hoe we de kwetsbaarheid van onze wereld hebben ervaren. In een zo complexe samenleving kan alles zo maar lamgelegd worden.”

Die middag van 11 september, zat ik achter mijn bureau inTilburg ‘stukken te doen’, toen mijn secretaresse binnenliep. Zezei: “Er is iets gebeurd in Amerika.” Even later zagen we de eerstefoto’s op het internet. Geen moment dacht ik dat er een aanslag ofiets dergelijks was gebeurd.

We keken net naar de laatste berichten toen dat tweede vliegtuigin die andere toren stortte. De ontzetting daarover, ik kan dat nogvoelen. Dit was geen toeval meer, niet een ongeluk, brand ofontploffing.

Op de nieuwssites ving ik de flarden op van wat men zag en dachtwat er gebeurde. We hebben niks meer gedaan die middag. Je bentallemaal helemaal van slag bij zoiets. Om 6 uur had ik nog eenvergadering staan, sommigen waren al onderweg naar die bijeenkomst.Afzeggen kon zo toch moeilijk.

We hebben eerst een half uur alleen maar gepraat over de TwinTowers. De punten van de agenda zijn kort afgedaan. Iedereen wildenaar huis, het nieuws zien en zo. Ik ook. Je kon gewoon nietbegrijpen wat er was gebeurd.

Nu na tien jaar denk ik vooral hoe we de kwetsbaarheid van onzewereld hebben ervaren. In een zo complexe samenleving kan alles zomaar lamgelegd worden. De enorme verbondenheid van onze wereld, metinternet en al die communicatielijnen en snelheid heeft ons metelkaar verknoopt, t en goede en ten kwade.

Voor mij is het besef dat er in die twee tevens meer mensenomkwamen dan bij het bombardement van Rotterdam altijd heelsprekend geweest. Vreselijke gedachte.

Die interdependentie is een enorm belangrijk besef. Je zag hoede Amerikanen na de enorme klap toch opkrabbelden en hun geest van’we gaan door met ons leven’ weer sterk bleek. De verbondenheidgeeft veel kracht. De samenleving tussen mensen en landen is ookvoor ons nu in Europa zo’n belangrijk besef. We kunnen de klok vande geschiedenis niet terug draaien, we kunnen ook niet bij zorgenom de euro bijvoorbeeld de anderen onze rug toekeren.

Die samenhang heeft mooie kanten, denk aan de mobiliteit vankennis van nu, die van onze studenten. We moeten onze verbondenheiddaarom onderhouden in plaats van ondermijnen.  Want ook dekanten van die interdependentie die je op 11 september beleefde,zullen we alleen overwinnen als we die samenhang onderhouden.


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK