Poetin, de kennispresident?
U leest hier de recente ontwikkelingen rond dedemografische krimp van onderwijs en onderzoek in Rusland en dereactie van Poetin daarop.
U leest hier de ervaringen van Jonas Sweep (RUNijmegen) die tot voor kort als fysicus in Moskou studeerde.
“De bezoldiging van de Russische wetenschapper is abominabellaag: een universitair docent kan niet rondkomen zonder een tweedebaan of een partner die meer verdient. Mijn eigen wetenschappelijkbegeleider woont om deze reden nog bij zijn moeder, samen met zijnvrouw en tweejarige zoontje. Tevens komt onderzoeksgeld vakerniet dan wel op de juiste plek terecht vanwege zichzelf verrijkendebestuurders. Ten slotte is, conform het cliché, de bureaucratischerompslomp in Rusland een veelvoud van die in Nederland.
Om een PhD-titel te verkrijgen moet je, naast het schrijven enverdedigen van een dissertatie, tien verschillende bureaus langs omeen stempel en een handtekening te halen. Het begrip ‘bureau’ isruim op te vatten in Moskou. Daar vallen zowel de secretaresse vande afdeling waar je bent afgestudeerd, de universiteitsbibliotheek,de lokale afdeling van de gewapende strijdkrachten, als destudentenvakbond onder.
Reden voor veel talentvolle wetenschappers, jong enoud, om hun biezen te pakken. Ik voorzie dan ook dat debeoefening van de (fundamentele) Russische wetenschap nog maar eenkort leven beschoren is. Enkel een-tweetjes met het bedrijfslevenzijn straks nog levensvatbaar.”