Vloeibare herinneringen
“Wij hebben laten zien dat dergelijke geheugenaanpassingenafhankelijk zijn van een receptormolecuul, dat met de stofglutamaat signalen tussen zenuwcellen doorgeeft,” legtneurowetenschapper Sabine Spijker uit. “Dit natuurlijke proces vanaanpassing kan worden gebruikt in de vormen van psychotherapie diegericht zijn op het ‘herschrijven’ van herinneringen om op diewijze traumatische ervaringen te behandelen.”
Bij het oproepen van een herinnering wordt deze gedurende enkeleuren weer ‘vloeibaar’ gemaakt. In die korte periode stellen dehersenen de sterkte van de herinnering, bijvoorbeeld deangstreactie, opnieuw in. Bovendien kan de herinnering wordenaangepast met nieuwe informatie, zodat bijvoorbeeld een angstigeherinnering zelfs na weken of jaren weken niet meer spontaan kanterugkeren.
Angsten laten verdwijnen
De onderzoekers ontdekten dat in een periode van slechts vieruur na het oproepen van de herinnering het aantalglutamaatreceptoren geleidelijk afneemt in zenuwcellen van dehippocampus, het hersengebied dat betrokken is bij het vormen vangeheugen. Juist in deze periode is het mogelijk herinneringen aante passen. Spijker: “Wanneer we ervoor zorgden dat het aantalglutamaatreceptoren niet kon afnemen werd de angstreactie groter inde uren tot dagen na het oproepen van de herinnering.”
De onderzoekers lieten tevens zien dat de afname van dezereceptoren aan de basis ligt van een experimentele therapie diegebaseerd is op het oproepen van herinneringen. Spijker: “Bijknaagdieren en mensen helpt dit om een angstige herinneringvoorgoed kwijt te raken. We hebben met ons onderzoek aangetoond datde timing en plaats van slechts enkele receptoren het verschilkunnen betekenen tussen een normaal leven en een leven metpermanente angst.”
De resultaten van het onderzoek van de Neuroscience CampusAmsterdam en de VU verschijnen deze week in de ‘advance online’publicatie van het wetenschappelijk tijdschrift Neuroscience.
