Ron Bormans naar Rotterdam

Nieuws | de redactie

27 maart 2012 | Geen vrouw, geen Haagse politica. De Hogeschool Rotterdam zocht zo'n profiel wel, maar kon om de kwaliteiten van HAN-voorzitter Ron Bormans niet heen. Hij wordt daarom de opvolger van Jasper Tuytel als nieuwe collegevoorzitter in de havenstad.

Deze transfer is een van de meest opmerkelijke in HO-land van devoorbije jaren. De opvolging van Tuytel zou sowieso een bijzondermoment in de HBO-historie vormen, omdat hij een van de laatstecollegevoorzitters is uit de fase van de opbouw en transformatievan de hogescholen van kleine VO-instituten naar kenniscentra opHO-niveau. Zijn werk in Rotterdam heeft daarbij al die jaren veelbewondering gewekt, omdat de hogeschool zich ontplooide tot een’emancipatiemotor’ pur sang, die geen concessies deed op het puntvan kwaliteit en innovatieve kracht.

In grote schoenen stappen

De opvolger zou dan ook in grote schoenen stappen. Deprofielschets liet dat ook zien en gaf aan dat de hogeschool vooralop zoek zou gaan naar een vrouw met flinke bestuurlijke substantie en eenstevig Haags netwerk. Zoals wel vaker is tijdens de verkenning enprocedure blijkbaar een wending gekomen, toen een kandidaatbeschikbaar bleek waar niemand op had durven rekenen.

Met Ron Bormans krijgt Rotterdam de man in huis, die zonder meeris gaan gelden als de vooraanstaande ‘opinionleader’ onder debestuurders in het HBO. Het feit dat hij in de Commissie Veermanwerd benoemd, is daarvan het meest eloquente getuigenis. Want hetwas meer dan opvallend dat in deze club geen enkele anderecollegevoorzitter van WO of HBO werd benoemd. 

De focus lag primair op (intern)nationale experts endenkers over de toekomst van het hoger onderwijs en de kennissectorin den brede. Vandaar dat de oud-VSNU-voorzitter van de USA, BobBerdahl, erin zat en ook SER-voorzitter en oud-rector van de EURAlexander Rinnooy Kan. De rectores van de universiteiten hebben danook destijds flink bezwaar gemaakt bij minister Plasterk, dat zo’nHBO-manager wel in deze commissie kon worden benoemd en niet eenrepresentant uit hun kring. Maar de minister week niet, onder drukvan de HBO-sector.

Allereerst kwaliteitsagenda

In het actuele HO-debat is Bormans niet zonder zorgen, zoalsveel van zijn collega’s. Recent greep hij daarom nog eennadrukkelijk terug op waar de hervormingen in het HO-beleid in dekern toch om zouden moeten draaien. Namelijk om “wat Veerman nueigenlijk bedoelde.” Profilering en differentiatie waren welbelangrijk, maar vooral een middel.

“Het was allereerst een kwaliteitsagenda. We wilden meermeegeven, ook door intensiever onderwijs, maar vooral door slimmeremensen uit het hoger onderwijs te laten stromen. Mensen dus diezelf actief leren nadenken, leren onderzoeken. Daarvoor is in hetHBO bijvoorbeeld de onderzoekontwikkeling instrumenteel.”

Profilering is een kwaliteitsinstrument, niet een doel op zich,benadrukte de toen nog HAN-voorzitter op het Nationaal HogerOnderwijs Congres in… Rotterdam. “Profileren is niet ophouden met eengoed aanbod. Hogescholen zullen een brede regionale bacheloropzethouden, omdat daar behoefte aan blijft bestaan.” Bovenop ditassortiment zullen zwaartepunten met lectoraten, bedrijven enmasteraanbod groeien, waaraan sterke bacheloropleidingen zich nogmeer aan zullen optrekken, als ook meer LevenLangLeren-aanbod indeeltijd.

Het formuleren van eigentijdse benchmarks voor kwaliteit,profiel en docentenniveau is op basis van Veerman volop gaande, zobenadrukte hij. Maar of OCW op deze manier er naar kijkt? Daarwerd hoofdschuddend op gereageerd. “Bij profilering is menzover nog niet”, zei Bormans. TU Delft bestuurder Paul Rullman vielhem bij en schamperde: “Wageningen doet Bloemkool, Delft doet wateren zo leg je de profielen vast.”

Minder stoerheid, meer daadkracht

Het was en is deze simpelheid over zeer complexe ontwikkelingendie Bormans in een indringend interview metScienceGuide hekelde. Het rapport-Veerman noemde hij in datverband een “productieve consensus op weg naar de verkiezingen ende formatie in 2010. Het pluspunt was dat er niet een halfhartigcompromis lag, maar een consistent betoog en beleidspakket. Dat hadVeerman voor het eerst in vele jaren opgesteld, na die voorzet vanPlasterk over ‘het Californische model’. Daar staan we nu, en dieconsensus maakt het mogelijk dat de winst voor het grijpenligt.”

“Politiek kreeg men het op een presenteerblaadje aangeboden, maar men pakt het niet. De budgettaire druk speelt eenrol, dat zie ik wel. Maar er is meer. Men wil als ‘politiek’ -nietalleen bij de coalitie-  ook het gevoel geven: ‘wij pakkenaan, wij regelen de dingen’. De overheden hebben de behoefteblijkbaar zich meer te manifesteren tegenover de burgers. Ze willenhen laten zien dat ze wel degelijk kunnen ‘sturen’, daadkrachtetaleren en van boven richting aangeven.”

Bormans pleit daarom voor wat minder stoerheid en wat meer echtedaadkracht. Dat klinkt nu ineens vooral verrassend…..Rotterdams.

Wilt u nog meer van Bormans’ visie op de toekomst van HBO enhoger onderwijs in den brede lezen en leren, dan vindt u hierenkele bijdragen van zijn hand op ScienceGuide:

-Een ‘Open Brief‘ aan Ronald Plasterk, waarin hijdeze maant een beetje ‘groter te denken’ over de toekomst en dekansen van het hoger onderwijs.

-Zijn strategie om in tijden van bezuiniging dehogeschool toch impulsen te geven om beter te worden waar men goedin is.

-Hoe de focus in een hogeschool op de kerntaken gelegd moet worden.

-Het geruchtmakende ronde tafel gesprek van Bormans met Veermanen Onderwijsraad-voorzitter Fons van Wieringen. Was de la al gevonden waar het advies-Veerman in konworden opgeborgen?