Nel Ginjaar overleden

Nieuws | de redactie
24 april 2012 | De vroegere VVD-staatssecretaris van Onderwijs, Nel Ginjaar-Maas, is gestorven. Haar naam zal verbonden blijven met veel acties voor emancipatie en bèta-techniek. Den Haag zal zich een extravert, behendig en zeer hartelijk politiek dier herinneren. Niet alleen in Zeeland zal de onderwijssector haar met respect gedenken.

Nel Ginjaar begon als een vurig Kamerlid. Fameus warenhaar interrupties die zij pleegde vanachter ‘het groene gordijn’,terwijl zij zonder schoenen uit haar stoel sprong en de microfoonveroverde. Het had meestal weinig zin als de voorzitter haarzachtkens maande de pumps toch even aan te trekken. Nel liet zichniet zo maar het spreekrecht ontzeggen.

Lastig leven

Als staatssecretaris – tussen 1982 en 1989 – moest zij enerzijdszware bezuinigingen doorvoeren en verdedigen en anderzijds eenrijke ‘hervormingsagenda’ voor haar rekening nemen. Dat deed zijmet verve, ook al gingen sommige ingrepen ook haar zwaar aan hethart. Lastig was haar positie bovendien ook nog, omdat haar man,oud-minister voor de VVD Leendert Ginjaar, in diezelfde tijdpartijvoorzitter was.

Extra lastig was dat hij in diezelfde tijd als collegevoorzittervan de Universiteit Utrecht door diepe dalen ging en ‘haarminister’, de CDA’er Deetman, hem moest vervangen. Weinigen in hetHO van heden beseffen dat nog: in de jaren tachtig was de ministernog degene die bij elk akkefietje in een CvB zich persoonlijk moestmengen en HRM-conclusies moest trekken.

Vruchteloos afkappen

Het kon de vrolijke natuur en krachtige aanpak van Nel Ginjaarniet aantasten. In ‘het veld’ was zij onverminderd populair vanwegehaar open houding, gebrek aan kapsones en liefde voor hetonderwijsvak. Zij was scheikundelerares geweest en was daar trotsop.

In de Kamer placht zij uitvoerig en vol vermakelijke details tevertellen over haar werkbezoeken in het land en wat zij daarallemaal hoorde en leerde. Kamervoorzitter Dolman was dan ook nietzo gek op debatten over haar beleidsterrein. Pogingen Ginjaarswarme, vurige betogen af te kappen waren meestal even vruchteloosals slecht voor zijn eigen renommee.

Slim en lui

Nel Ginjaar was naast warmbloedig ook slim, een zeerbehendig politica. Minister Deetman wilde niet dat zij separategesprekken voerde met de vakbonden, omdat hij de lijn in desalarisonderhandelingen centraal en strak wenste te houden. Destaatssecretaris zette gesprekken met hen daarom in haar agenda alsbezoeken aan de kapper. Iedereen wist het, niemand durfde haar ‘teverlinken’ bij de baas.

Ze was nog iets, dat de ware politicus kenmerkt: lui. Nel hieldniet van stukken lezen. Ze hield van met mensen praten en de ruimteopzoeken daarin om vooruit te komen. Die stukken liet zijvertrouwelingen lezen die zij daarvoor overigens met grotehartelijkheid en bijnamen als ‘engel’ en ‘lieverd’ beloonde. Datdeed zij ook luidkeels  in zeer formele vergaderingen, zodatsommige topambtenaren een soms wat minder exuberante lofprefereerden. DG voor het HO Roel in’t Veld noemde haar dan ook’dat gekke mens’ en zij hem ‘die vlerk’.

Hart op de goede plek

Na haar Haagse jaren bleef zij met hart en ziel werken voor hetonderwijs. De Hogeschool Zeeland had allang niet meer bestaan alszij als voorzitter van de RvT niet had gestreden in al haarpolitieke netwerken voor haar overleven. Veel commissies enprojectmanagements van OCW, de HBO-raad en de regio konden genietenvan haar eigenzinnig leiderschap. Bij haar vertrek van deHogeschool Zeeland kondigde staatssecretaris Mark Rutte aan dat OCWde ‘Nel Ginjaar Prijs’ had ingesteld voor emancipatoir succes in endoor het vmbo. Dat gebaar deed haar heel veel, het was ook zeergepast.

Niets had namelijk zozeer haar hart als de emancipatie vanmeisjes in het beroepsonderwijs. En in het bijzonder debèta-meiden. Zij begon de campagnes die onder namen als Axis,Deltapunt, Platform Bèta Techniek, Orion, Sirius en dergelijke nahaar tijd tot wasdom kwamen. “Een slimme meid is op haar toekomstvoorbereid” en “Kies Exact” waren de eerste daarvan en haargeesteskinderen.

Vanuit deze gedrevenheid werd zij tevens een grote promotor vanwat nu ‘allochtoon studiesucces’ wordt genoemd. Binnen de VVD stakzij hier enorm haar nek voor uit. Dat leidde er al gauw toe dat zijeen onversneden afkeer kreeg van Rita Verdonk. Als vurigste internecampagnevoerster in 2006 voor Mark Rutte kende en duldde zij danook geen rivaal. Die oudere dame in een ‘hup Mark’ sweatshirt diebij de bekendmaking van zijn nipte overwinning op Verdonk dwarsdoor alle camera’s op hem afstormde en hem omhelsde, dat was NelGinjaar. Wie anders? Dat gekke mens dat onvergetelijk blijft.


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK