Leiderschap in crisis
Onvoorspelbaarheid, individualisering en social media spelen incrisisomstandigheden zo’n grote rol, dat traditionelebesluitvormingsprocessen niet altijd goed meer werken, stelt RobertBiemans in zijn dissertatie. Besluitvorming wordt steeds meer eencollectief vermogen van een organisatie.
Crisisgewenning
Dagelijkse financiële en politiek bestuurlijke crises zijngewoon geworden in onze samenleving en sociale media zetten debestaande hiërarchische organisaties onder druk. Beslissingen vanbovenaf maken meer en meer plaats voor individuelezelforganiserende initiatieven.
Mensen zijn niet meer als groep vanzelfsprekend en gedurendelangere tijd ergens lid van. Hun loyaliteit is van beperkte duur enmoet steeds weer worden bevestigd. Hierdoor zijn gezagsverhoudingentussen mensen onderling maar ook tussen overheid en samenlevingveranderd; er tekent zich een horizontalisering van de verhoudingenaf.
Sommige leiders zullen op voorhand het crisisprotocol negerenomdat zij weten dat het in de huidige onvoorspelbare omgeving nietwerkt. Diezelfde leiders verwachten van hun materiedeskundigen ofspecialisten een grote mate van aanpassingsvermogen, flexibiliteiten improvisatievermogen.
Vertrouwen en turbulentie
Biemans heeft na onderzoek van drie casussen, waaronder dePoldercrash en een militaire operatie in Uruzgan, aangetoond dathet niet eenvoudig is vormen van leiderschap te vinden die(eventueel in gezamenlijkheid) een productieve bijdrage kunnenleveren aan het succesvol omgaan met crises. Naast het leiderschapvan leidinggevenden, is die van de materiedeskundigen ofspecialisten essentieel om op een mogelijke crisis in de toekomstvoorbereid te kunnen zijn.
Daarnaast is vertrouwen een belangrijkere rol gaan spelen.Binnen de militaire wereld gaat het daarbij zelfs zover datvertrouwen ‘input’ is voor het besluitvormingsproces; immersbeslissingen worden genomen door die commandanten die daar het best(tijd en plaats) zicht op hebben.
Besluitvorming wordt in een turbulente omgeving in veel gevallensteeds meer een collectief vermogen van een organisatie; eensamenspel tussen de leidinggevende en zijn materiedeskundigen enspecialisten waarbij alle actoren hun verantwoordelijkheid nemen enhierover verantwoording afleggen.
De turbulentie op financieel en politiek bestuurlijk vlak zal dekomende periode nog zeker aanhouden. De vraag naarcrisisbestrijdingsplannen binnen bijvoorbeeld de financiële wereldzal toenemen en managers zullen andersoortig leiderschap moetentonen om het beste in hun mensen naar boven te halen.
