ScienceGuide staat voor verdieping. Dit is het platform waar de actualiteit en achtergrond elkaar ontmoeten op een inhoudelijke en doordachte wijze. Onder het uitklapteken vind je dus een toelichting, geheugensteun of voetnoot die de redactie of de auteur toevoegt. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat wij in onze artikelen grondig en gedetailleerd in kunnen gaan op belangrijke details, zonder de lezer kwijt te raken.
Kleine baby’s, grote taalwondertjes
Nieuws |
de redactie
12 september 2012 | Baby’s overklassen hun ouders in het herkennen van regels in gesproken taal, zo blijkt uit onderzoek van het Max Planck Instituut. Baby’s leggen vanaf drie maanden ingewikkelde verbanden tussen gesproken taal en lettergrepen, waar volwassen dit alleen lukt als ze er actief op oefenen.
De snelheid waarmee kleine kinderen een taal leren verwonderdouders en wetenschappers regelmatig. Volwassenen zijn natuurlijkbeter in het spreken maar worden overklast door baby’s van driemaanden als het neerkomt op het extraheren van regels uit gesprokentaal.
Gepaarde lettergrepen
Twintig minuten lang speelden wetenschappers bandjes af met eenstroom aan lettergrepen terwijl ze hersenactiviteit maten. Gepaardelettergrepen verschenen samen maar werden gescheiden door een derdelettergreep. Hoofdonderzoeker Jutta Mueller legt uit: Deze vorm vansamenhang tussen niet aan elkaar liggende lettergrepen is typischvoor vele talen en kan je vinden in veel grammaticaleconstructies.
Bijvoorbeeld in de zin “De jongen loopt over straat” staat hetwerkwoord in de derde persoon en eindigt op “-t” omdat hetafhankelijk is van het zelfstandig naamwoord “jongen”. In ditonderzoek, is dit weerspiegeld in het gebruik van combinaties als”le” en “bu”, in reeksen als “le-wi-bu”.
Reageren op toonhoogtes
Af en toe kwamen combinaties langs als “le-wi-bu” waarin één vande lettergrepen misplaatst was. EEG-scans toonden aan dat baby’sdeze fouten herkenden. De onderzoekers ontdekten ook dat als éénvan de lettergrepen werd uitgesproken op een veel hogere toonalleen baby’s waarvan de hersenen op een “volwassenere” manierreageerden op dit geluidverschil de samenhangende lettergrepenkonden herkennen.
Overtreden grammaticaregels
Volwassen die aan de zelfde test werden onderworpen kondenalleen overtredingen van de grammatica regels herkennen als ze eractief naar moesten uitkijken. Mueller concludeert dan ook dat devaardigheid van het automatisch herkennen van deze grammaticaregelslater verloren gaat. De volwassenen met de beste resultatenreageerden ook het hevigst op de verschillen in toonhoogtes.
Dit onderzoek heeft nog niet ontdekt hoe kinderen zo snel eentaal leren maar toont wel aan dat er een verband bestaat tussenbasale luistervaardigheden en het leren van grammaticale regels. Ineen vervolg studie wordt nu onderzocht of de baby’s die hevigerreageerden op de verschillen in toonhoogten later in hun levenvoordelen hebben bij het leren van een taal.
