Studeren met nepkoe
Huisdiereigenaren hebben via het Dierendonorcodicil, ontwikkeldin samenwerking met Proefdiervrij, afgelopen jaar ruim 300overleden dieren beschikbaar gesteld voor gebruik in het onderwijsaan UU-studenten Diergeneeskunde.
Anton Pijpers, decaan van de faculteit Diergeneeskundeonderstreept het belang van deze vooruitgang: “Bij de opleidingDiergeneeskunde is contact en het oefenen met echte dierenessentieel. Maar we zoeken altijd actief naar mogelijkheden om hetgebruik van dieren te minimaliseren en via alternatieven onzestudenten kennis en vaardigheden op te laten doen. HetDierdonorcodicil en de nieuwe modelkoeien zijn daar een goedvoorbeeld van.”
Gewenste variatie
Om later als dierenarts dieren beter te kunnen maken, moet eenstudent tijdens de studie diergeneeskunde veel kennis opdoen overanatomie en fysiologie. “En dan niet van maar één dier, maar vanallerlei soorten, maten en leeftijden”, vertelt Claudia Wolschrijn,universitair hoofddocent Anatomie.
“Dankzij het Dierdonorcodicil krijgen we die gewenste variatieaan dierensoorten beschikbaar voor ons onderwijs. Wij waarderen hetdus enorm dat eigenaren hun geliefde huisdier na overlijden aan onster beschikking wil stellen. Elke overleden dier helpt een studentte leren een ander dier te genezen.”
Versleten oude koe
Met de start van het nieuwe collegejaar heeft de faculteitDiergeneeskunde bovendien drie nieuwe modelkoeien in gebruikgenomen. Wolschrijn: “De oude modelkoe, waar wij studenten lerenhoe ze een koe moeten ‘opvoelen’ was versleten. Met een subsidievan ZonMW in het kader van het programma ‘Dierproeven begrensd’hebben we drie nieuwe koeien kunnen maken.”
“Het zijn modellen van de achterkant van een koe, inclusief deingewanden gemaakt van plastic en rubber. Doordat we studenteneerst kunnen laten oefenen op deze modellen, hoeven we echte koeienveel minder belasten.”
3 V’s
Bij de UU en het Universitair Medisch Centrum Utrecht doet mennaast experimenten op basis van cel- en weefselkweektechnieken,computersimulaties en menselijke vrijwilligers ookdierexperimenten. Deze helpen de onderzoekers kennis te ontwikkelenover hoe mensen (en dieren) functioneren met oog op de preventie,diagnose en behandeling van ziekten.
Op zeer beperkte schaal worden proefdieren ook ingezet voor hetonderwijs aan studenten en de training van medisch specialisten,onderzoekers en biotechnici. Dat betekent vooral dat er zoveelmogelijk gestreefd wordt naar vervanging, vermindering enverfijning, de zogenaamde 3 V’s van dierexperimenten,onderstrepen de twee instellingen.
