Raad van State maakt gehakt van OCW
De advisering vanuit de Raad stelt daarom vast, dat er helemaal geen aanleiding te vinden of te noemen is om nieuwe wetgeving op dit terrein uit te vaardigen of door te voeren. De al genomen maatregelen naar aanleiding van de casus bij Inholland zijn bovendien in werking, zodat eerst maar eens bezien moet worden of deze niet al afdoende blijken te zijn. Daarbij komt dat ook de Raad van State wel zal hebben gemerkt, dat ook met behulp van de huidige bevoegdheden en regelgeving deze hogeschool er met elan in slaagt de geconstateerde feilen te redresseren.
Overkill tegen HOAK-beginsel
De aanscherping van de accreditaties acht de Afdeling van de Raad ook niet zo noodzakelijk en soms zelfs een – niet erg nodige – inbreuk op de autonomie van de instellingen. De NVAO heeft al de bevoegdheid om panel-leden voor accreditaties af te keuren en te doen vervangen, bijvoorbeeld. Een verdere dominantie bij zulke benoemingen acht de Raad een vorm van overkill ten koste van de beginselen van de HOAK-nota en de WHW.
Ook het via de nieuwe wetgeving dreigende dubbelop werk van NVAO en inspectie vindt de Raad weinig overtuigend en bureaucratische overdaad. Meest opmerkelijk is de afwijzing door de Raad van de macht die OCW zichzelf toe eigent ten opzichte van de HO-besturen.
De bevoegdheid om in te grijpen bij wanbeheer in het beleid van HBO en WO acht men eveneens overkill. Ten eerste heeft de regering nergens duidelijk onderbouwd waarom deze bevoegdheid nodig is, gelet op de kracht van de bestaande interventiemogelijkheden vanuit de WHW. Ten tweede vindt de Raad het niet kunnen, dat de minister zou mogen ingrijpen in het beleid van een CvB als de instelling zich aan de wet houdt.
