Bonus en ethiek op de bank
Zaal kon op grond van statistische analyse van een groot aantal uitgebreide enquêtes onder bankemployees geen relatie vaststellen tussen onethisch gedrag van bankiers en de bonussen die ze als vast onderdeel van hun inkomen ontvangen. Ruim zevenhonderd employees van de zakelijke tak van een grote bank waren bereid een uitgebreide enquête in te vullen. Hoofdzakelijk op basis van de uitkomsten daarvan formuleerde Zaal de stellingen die hij verdedigde bij zijn promotie op Nyenrode.
Niets mis dus?
Dankzij de kredietcrisis en de crises bij vele banken en opmerkelijke gevallen van fraude die daardoor aan het licht kwamen, zijn bankiers een soort aangeschoten wild geworden. De bedrijfscultuur bij banken staat zwaar onder vuur, niet alleen bij DSB of andere extreme situaties. Des te opmerkelijker is de conclusie die Zaal trekt in zijn proefschrift.
Uit de grote golf media aandacht voorafgaand aan zijn promotie bleek de docent al, dat hij in het hart van een breed maatschappelijk debat is gestapt. In dat debat blijkt dat de conclusie die Zaal trekt in zijn dissertatie al snel vragen uitlokt die duidelijk maken dat hij een klein, maar niet onbelangrijk, facet van de ‘bonuskwestie’ heeft onderzocht. Het debat raakt veel meer dan relaties tussen de bonus en het handelen van de bankier, beseft ook de onderzoeker heel wel, vertelt hij.
Zaal waarschuwde daarom onder meer in een interview in het Financieele Dagblad voor een conclusie als “met bonussen is niets mis. Ik heb gekeken naar onethisch gedrag en bijvoorbeeld niet naar de relatie tussen bonussen en het nemen van risico’s. Een andere vraag is of zeer grote inkomensverschillen maatschappelijk wenselijk zijn.”
