Studieschuld zorg voor BKR

Dat studieschulden een breed maatschappelijk probleem kunnen worden is door alarmseinen in de USA en bij de Britten al langer bekend. De redenering dat men hoge studiekosten best kan laten lenen, omdat de toekomstige inkomens een afbetaling relatief eenvoudig zullen maken, is in die HO-stelsels al veel langer bonton. Met de kredietcrisis heeft dit vervolgens geleid tot alarmerende signalen van onder meer Moody’s over de totale schuldendruk op de burgers en de economie hierdoor.

Zorgen over schuld en wonen

Ook in ons land wordt al langer gevraagd wat de impact van een ‘sociaal leenstelsel’ zal zijn op de schuldoposities van burgers, om te beginnen van jongeren met relatief lage startsalarissen, en op hun kredietwaardigheid. Dat laatste heeft zich toegespitst op de effecten op de woningmarkt, omdat veel studenten vrezen uitgesloten te zullen worden van bijvoorbeeld hypotheken. Tegelijkertijd zien zij de bui hangen ten aanzien van het tegengaan van ‘scheefwonen’, waar deze groep eveneens door geraakt zou gaan worden.

Het Bureau Kredietregistratie geeft aan, zo blijkt uit voorpublicatie vanuit het FD, dat die zorgen niet ongegrond zijn. Ook deze organisatie acht een ongecontroleerde toename van schulden bij jongeren door het vervallen van studiebeurzen in een tijd van minder goede arbeidsmarktomstandigheden een risico, waar zij tijdig de vinger achter wil krijgen. Daarmee zouden ook banken een helderer beeld verkrijgen van de risico’s bij het aangaan van kredieten, zoals hypotheken bij voormalige studenten.

Spookverhalen? 

Vanuit Den Haag wordt ontstemd gereageerd. Immers, de coalitie heeft de voorbije dagen met grote stelligheid onderstreept, dat er geen reden tot zorg over de effecten van een leenstelsel is. De ontwikkeling van de schulden zal overzienbaar blijven en wat betreft de hypotheken gaat men nog kijken hoe de effecten zullen blijken te zijn. Zorgelijke analyses noemde de PvdA bijvoorbeeld “spookverhalen”.

Dat nu juist het BKR de kat de bel aanbindt kan het kabinet en de mensen die op OCW en Financiën een wet op de invoering van het leenstelsel moeten opstellen dan ook niet bevallen. De nadrukkelijke behoefte aan een extra zekerheid ten aazien van de informatie over schuldposities geef immers aan, dat juist vanuit de financiële wereld men verzekeringen van ‘niks aan de hand’ met  groeiende onrust waarneemt.