Boswachter wordt stroper
Het vertrek van Dittrich van de NVAO naar de VSNU duidde Bussemaker bij zijn afscheid kort en bondig: “Je gaat en je komt.” Zij prees zichzelf en heel het hoger onderwijs dan ook gelukkig dat Dittrich niet verloren gaat voor deze sector en voor het beleidsdebat over het hoger onderwijs. Dat deed zij overigens samen met haar Vlaamse collega Pascal Smet, die ook naar Den Haag was gekomen om Dittrich met veel lof uit te zwaaien.
Terechte trots
Bussemaker onderstreepte haar instemming met de visie van dittrich op de kern van het hoger onderwijs in ons land. “Jij bent trots op onze instellingen, onze universiteiten en hogescholen, omdat de kwaliteit er goed is, vaak zeer goed en soms echt excellent. Dat ben jij terecht, vind ik.” De aanpak van de accreditatie en kwaliteitszorg in ons land – en in Vlaanderen – heeft zeer bijgedragen aan de hoge kwaliteit van heel het HO-bestel, waar men internationaal steeds meer van onder de indruk raakt.
De minister benadrukte, dat met de accreditaties ook helder wordt waar dat goede hoger onderwijs toch nog beter kan. Die verbetering staat centraal in haar beleidsvoornemens, zo liet zij blijken. “Bij de lerarenopleidingen bijvoorbeeld leggen we de lat hoger. De bewaking van de kwaliteit van hogescholen en universiteiten houden we stevig. Want een kritische blik op de kwaliteit van je opleidingen is soms wel eens lastig, maar het is ook altijd een ‘window of opportunity.’ Dat heb ik de voorbije jaren ook zo ervaren bij de HvA. en zo heeft Karl er ook altijd naar gekeken.”
Bussemaker verwees nadrukkelijk naar haar meest recente gezamenlijke optreden met Dittrich tijdens de studiedag van de ASVA (samen met ScienceGuide) over excellentie in HBO en WO in Amsterdam. Dat Dittrich zich zeer inzette voor de discussie met studenten over de kwaliteit van hun opleidingen, was voor haar een van de sterkste kenmerken van zijn werk als NVAO-voorman.
Geen knuffelexamens bij ons
Pascal Smet veroverde de zaal door een eloquente afscheidsrede vol humor en rake typeringen. Hij prees Dittrich voor zijn vermogen de Nederlandse bestuurders iets te leren begrijpen en waarderen van “het Vlaamse denken. En eten. Zoals je ook ons Vlamingen iets leerde begrijpen van de nuchterheid en rechtlijnigheid van de Nederlanders. Van de nuchterheid die de Nederlanders als enigen als zodanig ervaren.”
Dittrichs erfenis noemde Smet “het leren verschillen te gebruiken om elkaar te versterken.” Dat hij nu naaar de VSNU ging bracht de Vlaamse bewindsman tot het prachtige beeld: “De boswachter wordt weer stroper.”
Zelf wees Dittrich in zijn dankwoord op de grote waarde van de openheid en diepgaande informatie over de kwaliteit in HBO en WO die dankzij het accreditatiestelsel in ons land en Vlaanderen als normaal en bijna vanzelfsprekend zijn geworden. Dat is internationaal gezien alleminst usance.
Hij wees met nadruk op het artikel van ScienceGuide over de “Kuschelzensuren” die in Duitsland nu ineens openbaar zijn gemaakt door de Wissenschaftsrat. “Zoiets zal bij ons dus niet voorkomen. Wij weten dit soort dingen over ons hoger onderwijs en kunnen daarmee voorkomen, dat dit hier zou gaan gebeuren.”
