Mona Lisa naar de Maan
Voordat het meesterwerk van Da Vinci naar de Maan kon worden gezonden moest het worden gecodeerd in een waardenschema van 152 bij 200 pixels. Elke waarde staat voor een van de 4096 grijstinten die een pixel in de zwart-wit versie van het kunstwerk kan hebben. Het signaal voor elke pixel werd gekoppeld aan een puls van het laserkanon. Deze signalen werden verzonden tijdens een van de 4096 time slots, met een snelheid van ongeveer 300 bits per seconde.
Tijdens het ontvangst van de signalen in de sonde, rekende de software van de Lunar Orbiter uit welke grijstint elke pixel moest hebben, om zo het oorspronkelijke zwart-wit beeld weer in elkaar te zetten.
Buitenaardse ruis
Ondanks dat de zorgvuldige planning van de NASA om Mona Lisa’s ruimtereis op een heldere dag te ondernemen, raakte het beeld wel beschadigd. Door turbulentie in de atmosfeer kwam een deel van de pulsen niet aan en dat resulteerde in ruis op de afbeelding. Dat bleek toch geen ramp.
De ruis, die op ongeveer 15 procent van het beeld zat, kon worden weggepoetst met de techniek die ook gebruikt wordt om DVD’s zonder haperen af te spelen. Om te controleren hoe succesvol het experiment was, werd de foto voor controle weer terug naar de Aarde gestuurd. Om nieuwe ruis te voorkomen werd deze keer de ‘ouderwetse’ radio gebruikt.
De linkerkant van deze foto toont hoe de Mona Lisa binnenkwam, de rechterhelft het beeld na de anti-ruis behandeling.
Het einde van radiocontact
Hoofdonderzoeker van het NASA laserproject Xiaoli Sun koos voor de Mona Lisa omdat het veel visueler is dan gewone, random data. “Het is een bekend beeld met veel detail, je kan direct zien of het plaatje klopt en hoeveel informatie verloren is gegaan”.
In de toekomst moet deze simpele laser communicatie als back-up gaan gelden voor de radio om deze op termijn compleet te vervangen, lichtte NASA toe. De snelheid van communicatie zal met deze stap de komende jaren een enorme vlucht nemen, al is de snelheid van 300 bit per seconde op dit moment nog niet bijzonder snel.
Dat gaat snel veranderen. In de volgende missie naar de maan met de Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer wordt die satelliet uitgerust met een laser die 600 miljoen bits per seconde kan verzenden. Een factor 2 miljoen meer dus. Onderzoek toont aan dat lasercommunicatie 100 keer sneller kan zijn dan via de traditionele radio, terwijl het qua grootte en massa er niet voor onderdoet.
