Inspirerende docent gaat leven mee

Nieuws | de redactie
12 maart 2013 | "Mijn stap naar het onderwijs, nu vijf jaar geleden, is gedreven door jaloezie naar die docenten die jonge mensen hebben geraakt. Wat is er mooier dan het stimuleren van tieners bij de grote keuzes waar zij voor staan?" vraagt economiedocent Ferry Haan vooraf aan 'de Glassroom'.

Iedereen herinnert zich die paar leraren die je leven hebben veranderd. Die enkele docenten die wisten te ‘raken’. Die leerkrachten die inspireerden tot carrièrekeuzes. De leraren waar je met andere woorden nog wel eens aan terug denkt.

De jaarlijkse beloning

Deze docenten zijn niet voor iedereen inspirerend. De leraren die mij inspireerden raakten niet iedereen. Een alfa heeft niets aan een bèta, en omgekeerd. De leerkrachten die mij het pad van de economie op stuurden, hadden geen impact op wiskundigen of sociologen. Alle leerlingen inspireren is uitgesloten. Die paar jongeren die je mee krijgt, vormen de jaarlijkse beloning.

Mijn stap naar het onderwijs, nu vijf jaar geleden, is gedreven door jaloezie naar die docenten die jonge mensen hebben geraakt. Wat is er mooier dan het stimuleren van tieners bij de grote keuzes waar zij voor staan? Wat is er mooier dan een oud-leerling tegen te komen en dan de duimen omhoog te krijgen.

Wijze woorden bij entree

Voor ik de overstap waagde, zocht ik een docent op die mij heeft geraakt. Hij werkt nog steeds op een middelbare school. Na al die tijd straalde deze man nog steeds enthousiasme uit voor zijn vak, hoewel hij inmiddels tot conrector was opgeklommen. ‘Je bent straks een ervaring rijker, en een illusie armer’, waren zijn wijze woorden die mijn entree in het onderwijs begeleiden.

De stap vanuit de journalistiek, een wereld waarin het ego met veel aandacht wordt gevoed, naar de relatieve eenvoud van een klaslokaal, is geen degradatie. Financieel ging ik er weliswaar op achteruit, maar de kwaliteit nam toe. Niemand verklaarde mij voor gek. Vaak werd mijn ‘moed’ bewonderd.

Met het aanzien van de docent is niets mis, zo merk je wanneer je het onderwijs van buiten betreedt. Met het zelfbeeld van de leerkrachten zit het wel goed scheef, maar dat is een andere zaak. Misschien moeten docenten ook af en toe buiten het onderwijs kijken, zodat dit beeld een beetje wordt bijgesteld.

Blijven staan als overwinning

Ik kan iedereen een al dan niet tijdelijke switch naar het onderwijs aanbevelen. Bijdragen aan de publieke zaak, de opleiding van een nieuwe generatie, het geeft zin. Het optreden voor 6 à 7 klassen per dag is een uitdaging.  Wanneer je ‘blijft staan’, dan is dat een overwinning.

Ik heb zelfs binnen de schamele vijf jaar dat ik nu lesgeef, al gemerkt dat ik leerlingen heb geraakt. Er zijn jongeren die wanneer ze straks terugdenken aan hun middelbare school, ook aan mij zullen denken, evenals ik een paar inspirerende docenten van voorheen in mijn hoofd kan oproepen. Hoger kan je als persoon niet stijgen.

Ferry Haan
Hij treedt op als leraar in ‘de Glassroom’ rond de ISTP2013 

 


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK