Leren in complexe tijden
Vrijwel alle systemen – of we nu spreken over politiek, energie, klimaat, zorg, economie of onderwijs – voldoen niet langer aan de straffe eisen van een geglobaliseerde wereld. Deze structurele onzekerheid vraagt om leiderschap vanuit alle hoeken en gaten.
De opdracht van de International Summit on the Teaching Profession 2013 is daarmee ook een grootse. De positie van de leraar in een verouderd systeem dat piept en kraakt in haar voegen en is aan grondige herziening toe. Een seminar dat ik bijwoonde in Cambridge ter voorbereiding van deze top leerde mij dat leraren “niet langer object maar subject zijn geworden”.
Zichzelf overstijgen
Mooie woorden maar tegelijkertijd ontspint zich een tweedeling in het denken over onderwijs, van centralisatie versus decentralisatie. Twee ontwikkelingen die, in de woorden van onderwijsdenker Thieu Besselink, “Een teken van de tijd, beide zijn nodig, maar beide zullen de tweedeling moeten overstijgen en kijken naar welke structuur en meten de broodnodige vrijheid en creativiteit vruchtbaar kan maken, en welk type ruimte de vastgelopen controlemechanismen en structuren vruchtbaar kan maken.”
De Summit is een van de zeldzame momenten waarop politici, beleidsmakers, onderzoekers én leraren elkaar ontmoeten. De Nederlandse organisatie verdient lof voor haar streven het aantal leraren op deze conferentie sterk te verhogen ten opzichte van de voorgaande edities.
Zowel de beslissing om via de Glassroom te laten zien hoeveel kennis en kunde er al in onze scholen aanwezig is, als de uitnodiging aan alle leraren om tijdens de Impulsdag 15 maart in gesprek te gaan over de opbrengsten van de top laten zien dat leraren serieus worden genomen. Ik hoop dan ook vele collega’s te mogen begroeten bij een van deze twee gelegenheden.
Simon Verwer
Hij treedt op als leraar in ‘de Glassroom’ en is docent aan www.hyperionlyceum.nl en www.exellius.nl.
