Sylvester@Harvard, Week 8
MAANDAG 13 MEI 2013
Vanochtend heb ik uitgebreid geskyped met mijn PA Belinda Stevens ter voorbereiding van de bijeenkomst van de UvT Sociëteit Special over het strategisch plan van de Universiteit van Tilburg op 29 mei. De voorbereidingen liggen goed op schema. Wij verwachten dat het een mooie en vruchtbare bijeenkomst wordt voor 120 leden van de universitaire gemeenschap, de wetenschappelijke en niet-wetenschappelijke staf samen.
Zo dadelijk heb ik dan mijn inmiddels tweede lunch met Lucas Papademos, voormalig vice-president van de Europese Centrale Bank (ECB) en oud-premier van Griekenland in crisistijden. Hij is op dit moment gasthoogleraar aan de Harvard Kennedy School (HKS). Wij hebben afgesproken in Henrietta’s restaurant in het Charles hotel vlak naast de HKS.
De kleur van de bankier
Lucas en ik zullen onder andere praten over mijn recente CEPR-paper en Vox-column, met Ronald Mahieu en Louis Raes, over het stemgedrag van de leden van het Bank of England’s Monetary Policy Committee (MPC), waarover ik vorige week een presentatie heb gegeven. Ik ben benieuwd hoe Lucas met zijn zeer uitgebreide ervaring als Governor van de Griekse centrale bank -en later als vice-president van de ECB- tegen de empirische resultaten aankijkt. In hoeverre acht hij onze analyse ook toepasbaar is op het Federal Open Market Committee (FOMC) en de Governing Council van de ECB?
Lucas vond ons CEPR-paper een goed stuk (‘state of the art’) en qua intuïtie kwam het overeen met zijn eigen a priori analyse. Academici binnen de MPC hebben de neiging om zichzelf sterker te profileren dan ‘career central bankers’ en zijn daarom geprononceerder en extremer in hun beleidspreferenties. Hij suggereerde ook eens te kijken naar de politieke kleur van de Britse regering die de externe MPC-leden toendertijd heeft benoemd.
Ik vind dat een interessante suggestie, maar ik weet niet of een conservatieve of socialistische regering eerder geneigd zal zijn om ‘haviken’ resp. ‘duiven’ te benoemen. Lucas zag wel mogelijkheden om onze analyse op de FOMC toe te passen, maar merkte gelijk daarbij op dat wij dit voor de Governing Council van de ECB wel konden vergeten door het ontbreken van empirische data.
DINSDAG 14 MEI 2013
Vorige vrijdag, op 10 mei dus, heeft Bob Merton mij na onze lunch bij Kika Tapas een ‘guided tour’ langs de MIT Campus gegeven. Het gebeurt niet vaak dat ik een rondleiding krijg door een Nobelprijswinnaar en zeker niet in zo’n unieke omgeving als de MIT Campus.
Bob legde mij uit dat hier vroeger aan Main Street fabrieken stonden, die ruim 150 jaar geleden aan de basis van MIT als ‘engineering school’ stonden. Na de oorlog werden zij uitgebreid met het MIT Economics Department en de Sloan School of Management. Binnen een paar decennia nadien zijn er top research instituten op het gebied van biotechnologie (DNA) en kankeronderzoek opgericht, zoals het Whitehead Institute, het Broad Institute en David H. Koch Institute.
Vandaag heb ik speciaal uitgetrokken om deze fameuze instituten te bezoeken en meer te weten te komen hoe deze instituten ontstaan zijn en wat voor onderzoek precies door de medewerkers aldaar verricht wordt. Als je over de MIT Campus loopt, dan voel je de dynamiek en vibratie dat er hier iets heel bijzonders gebeurt. Dit is de ’triple helix’ in de praktijk, een samenwerking van onderzoek, onderwijs, ondernemers en overheden.
Kennis én banen
Het Whitehead Institute is het oudste van de drie instituten, uit 1982, en volledig privaat gefinancierd met – toen – een startkapitaal van $135 miljoen. Het doet onderzoek op het terrein van DNA en biotechnologie. Het Broad Institute bestaat nog geen tien jaar en is een gezamenlijk initiatief van MIT, Harvard University en de aan Harvard verbonden ziekenhuizen, zoals Massachusetts General Hospital. Het Broad Institute richt zich op ‘genome technology’ en heeft meer dan 100 junior en senior onderzoekers.
Het Koch Institute for Integrative Cancer Research is pas zes jaar oud, met een startkapitaal van $100 miljoen geschonken door David H. Koch, een MIT alumnus. Het is het topinstituut op het gebied van kankeronderzoek met 40 laboratoria en 650 onderzoekers, waaronder vele (toekomstige) Nobelprijswinnaars.
De MIT Campus doet qua dynamiek en uitstraling niet onder voor Silicon Valley, maar richt zich op toekomstige groeisectoren als biotechnologie, ‘genome technology’ en kankeronderzoek. Maar men doet dit bovendien vanuit een ‘engineering’ perspectief. Dat kenmerkt vooral het verschil tussen Harvard en MIT.
Harvard doet toponderzoek meer vanuit analytisch oogpunt, terwijl MIT-onderzoekers als echte ‘engineers’ altijd op zoek zijn naar oplossingen. De MIT Campus zorgt niet alleen direct voor hoogwaardige werkgelegenheid, maar ook indirect. Dat komt dankzij vele nieuwe bedrijven die door MIT-alumni worden opgericht in de omgeving van de Campus. Ook in een tijd van internetcommunicatie blijven de nabijheid en de fysieke contacten heel belangrijk voor deze bedrijven.
WOENSDAG 15 MEI 2013
Vanochtend weer aan mijn boek met Edin Mujagic gewerkt, dat meer tijd kost dan ik aanvankelijk gedacht had. Het doet mij denken aan de uitspraak van Winston Churchill over het schrijven van een boek, die samengevat zo klinkt: ‘First, it’s a toy, you play with it. Then, it becomes a mistress, you’re in love with. After that it becomes a master, it dominates you. Finally, it’s a monster, and then you have to kill the monster as soon as possible’.
Iedereen die een of meerdere boeken heeft geschreven, herkent deze fasen van het schrijven. Na verloop van tijd vergeet ik de latere stadia van dit proces en begin ik dan toch weer aan een nieuw boek….
‘Our contract’
Vanmiddag een lunch met mijn collega Oliver Hart, die ik al ruim tien jaar ken, vanaf mijn eerste sabbatical bij het Economics Department in 2003. Oliver was toen de Chairman van het Department en ook mijn gastheer. Hij heeft belangrijk onderzoek gedaan op het gebied van incomplete contracten en informele arrangementen.
Ooit vroeg ik hem wat het beste voorbeeld van een impliciet contract is en toen antwoordde Oliver mij kort: ‘Our contract, Sylvester’. Het is duidelijk wat van ons verwacht wordt, maar is niet in een contract te vatten.
In de laatste jaren heeft Oliver samen met zijn voormalige student Luigi Zingales (Chicago) ook gepubliceerd op het terrein van financiële markten en in het bijzonder op het gebied van de Credit Default Swaps (CDS). In hun paper probeerden zij het systeemrisico in het financiële systeem te benaderen met de prijzen van de CDS’s.
Hoewel Oliver sinds 1993 ’tenured full professor’ bij Harvard is, is hij nog buitengewoon actief in het onderwijs en onderzoek. Recent deed hij met Zingales onderzoek naar ‘liquidity provision’ en ‘new capital regulations’. Het zijn vooral theoretische modellen, die anomalieën tijdens de kredietcrisis willen verklaren.
Eind van de middag heb ik bij de Harvard Coop Bookstore afgesproken met Rob Riemen, CEO en oprichter van het Nexus Instituut, die vanavond een diner heeft met de beroemde Harvard-filosoof Michael Sandel om een komende Nexus-conferentie voor te bespreken. Michael Sandel is een van de belangrijkste politieke filosofen van deze tijd. Vooral werd hij bekend met zijn undergraduate cursus ‘Justice’ die hij al twee decennia geeft. Deze is door Harvard op zijn website geplaatst, omdat er zoveel externe belangstellenden voor deze cursus zijn.
DONDERDAG 16 MEI 2013
Vanmiddag een lunch met mijn collega David Laibson, ook al een bekende sinds mijn eerste sabbatical hier. Toen was David nog relatief onbekend, inmiddels is hij een zeer gereputeerde hoogleraar. Hij behoort tot het selecte groepje hoogleraren dat hun carrière tot ’tenured full professor’ bij Harvard van binnenuit gemaakt heeft. Daarnaast is David ook Harvard College Professor vanwege zijn verdiensten op het gebied van undergraduate teaching.
Big data en eScience in werking
Hij geeft ook leiding aan de Harvard University’s Foundation of Human Behavior Initiative en is een van de belangrijkste ‘behavioral economists’ van zijn generatie. David heeft net een artikel met enige honderden (!) co-auteurs in Science geaccepteerd gekregen. Zijn stuk vloeit voort uit een zeer omvattend project waarbij de DNA-profielen van 120.000 individuen volledig in kaart gebracht zijn en geprobeerd is de ‘behavorial aspects’ met deze DNA-profielen te verklaren.
De eerste empirische resultaten zijn nog bescheiden, maar door de enorme databases die door honderden onderzoekers bij elkaar gebracht zijn, is de potentie van dit omvangrijke onderzoeksproject gigantisch. Zijn interdisciplinaire benadering biedt namelijk een combinatie van ‘genetics’ (DNA-structuur) en ‘behavior’ (economie en psychologie) die op fundamentele en grootschalige wijze worden verbonden.
Zij kunnen zo tot verrassende doorbraken kan gaan leiden. Het megaproject staat nog in de kinderschoenen, maar de enorme databases zijn gemakkelijk uit te breiden, omdat de kosten om het volledig DNA-profiel van een individu steeds verder dalen. Nu kost het maar $ 100!
VRIJDAG 17 MEI 2013
Vanochtend mijn achterstallige emails beantwoord en vervolgens aan mijn achtste weekboek geschreven. Het bijhouden van een weekboek is toch meer werk dan ik aanvankelijk gedacht had!
Het is ruimschoots de moeite waard, door de vele positieve reacties die ik van de lezers van mijn weblog (www.sylvestereijffinger.com ) en de volgers van mijn Twitter-account – @SCWEijffinger – in de afgelopen weken mocht ontvangen. Ik heb begrepen dat het aantal lezers van mijn weekboek op ScienceGuide nog groter is. Graag wil ik alle lezers en volgers bedanken voor hun zeer aardige woorden en bijzondere hartelijke reacties.
