Onderzoek buiten de comfortzone
Hoe kan je studenten zoveel mogelijk vrijheid geven en toch structuur bieden? Deze vraag stond centraal bij de onderzoekslunch die De Haagse Hogeschool om de week organiseert om onderzoekers met elkaar van gedachten te laten wisselen.
Lenny van Onselen, onderzoeker en docent industrial design engineering, werkt mee het ‘Open Innovators programma’ waar studenten een bijna ongeëvenaarde hoeveelheid vrijheid krijgen. Ze mogen zelf een project kiezen waarin ze onderzoek gaan doen, daar partners bij zoeken en dan naar het buitenland het onderzoek uitvoeren. In het eerste jaar.
Moeilijk maar leerzaam
In dit programma doen studenten praktijkonderzoek en zoeken ze naar oplossingen voor problemen binnen hun vakgebied industrieel ontwerpen. “We stimuleren de studenten om zich als open innovators te gedragen.”
“Dat betekent dat ze niet alleen onderzoek doen maar ook moeten samenwerken met bedrijven en onderzoeksinstellingen. Deze partners mogen ze ook helemaal zelf uitzoeken. Hier hebben veel studenten nog wel moeite mee, hoe vind je een goede partner voor je onderzoek. Op welke bedrijven moet je afstappen, en hoe? Het is moeilijk, het is complex, maar daar leren ze juist een hoop van.”
Innovation = itch x insight x idea x impact
De diverse groep die grotendeels bestaat uit buitenlandse studenten moet in dit programma hun kriebel, hun itch achterna. “Hierdoor zijn de studenten intrinsiek gemotiveerd voor het onderzoek en hopen we dat ze een nieuw inzicht krijgen. Dat inzicht vormt de aanleiding voor een nieuw ontwerp.”
“Een van de studenten bijvoorbeeld, ging terug naar haar geboortestad in Letland en vroeg zich af ‘waarom kunnen niet alle steden zo groen en gezond zijn?’ Toen kreeg ze het idee om filters te ontwerpen die de lucht zuiveren en er uit zien als bomen. Zo gebruikt ze haar vaardigheden als ontwerper om een echte impact te maken. Dat is het doel.”
Vrijheid versus structuur
Het programma geeft studenten een hoop vrijheid, maar dat betekent niet dat het altijd soepel gaat. De structuur die ook nodig is schuurt regelmatig met de vrijheid. Lenny van Onselen onderzocht voor het Open Innovators programma “de frictie tussen de vrijheid die we ze aanbieden en de structuur waarbinnen ze het onderzoek moeten doen.”
Het blijkt dat een groot deel van de studenten prima kan omgaan met deze vrijheid, hoewel eerstejaars studenten normaal gesproken juist erg worden gereguleerd door docenten. “In het begin vonden veel studenten het verwarrend en ondervonden wat problemen. Aan het eind van het programma waren studenten vooral trots op hun geboekte resultaten.”
“Een paar studenten ondervonden wel wrijving, het kan dat onze manier van lesgeven voor hen wel te los was, te weinig structuur bood. Maar deze studenten ondervonden vaak ook problemen in andere vakken.” Uit het onderzoek blijkt dat de onderwijsstrategie van dit vak overeenkomt met die van de studenten. “En dat resulteert vaak in prachtig en soms ontroerend onderzoek.”
Het onderzoek van Lenny van Onselen kunt u hier lezen.
