Wurgcontract via leenstelsel?
Het Nationaal Onderwijs Akkoord komt er niet, althans niet met de AOb. De onderhandelingen tussen bonden, koepels en werkgevers waren al stukgelopen dit voorjaar.
Toen na de Obama-summit de gesprekstafel verschoof naar een overleg inclusief OCW, hoopte men er alsnog uit te komen. In het Sociaal Akkoord bleef de onderwijs en kennispagina daarom leeg, op het eerste gezicht een merkwaardig aspect daarvan.
Louter vage toezeggingen
Nu zijn de gesprekken alsnog geploft. De AOb maakt OCW harde verwijten, meer dan aan de werkgevers, en ziet minister Bussemaker als een handlanger van de bestuurders. Zij biedt “louter vage toezeggingen” in ruil voor nog meer nullijn en aantasting van de BAPO voor oudere docenten. OCW wil “een wurgcontract in ruil voor vergezichten.”
Meest opvallend is de onthulling dat de minister de investeringen in lerarenprojecten als smeermiddel voor een akkoord wil dekken uit de opbrengst van het sociaal leenstelsel voor de studiebeurzen. De studenten zouden dan opdraaien voor bijvoorbeeld een weinig succesvol draaiende faciliteit als het lerarenregister, waar D66 al vanaf lijkt te willen. De AOb vindt deze inzet van de SF-opbrengsten niet acceptabel.
Rutte-II is Rutte-I
In bittere toon concludeert voorzitter Walter Dresscher dat Rutte-II weinig anders inhoudt dan Rutte-I. Hij hoopt dat de Kamer OCW op andere gedachten brengt. Maar daar heeft de coalitie van Rutte-II een stabiele meerderheid en zullen de steunpilaren van Rutte-I zich door deze kritiek niet meteen gevleid voelen.
