Zoek plek voor uitstromende onderzoeker
In Hypothese gaat Dittrich in discussie met Rathenau-directeur Jan Staman. Volgens Staman is de Vernieuwingsimpuls – bestaande uit de Veni-, Vidi- en Vici-beurzen – te breed geworden als selectiemechanisme in de academische wereld. “De universiteiten besteden hun talentselectie wel heel erg uit aan NWO.”
Brede basis wetenschap
Dittrich stelt daartegenover dat NWO grotendeels bestaat uit leden van de onder de VSNU vallende instellingen en ziet geen directe problemen in een breed selectiemechanisme. “Vergeet niet dat de top van de wetenschap een brede basis nodig heeft om echt te kunnen excelleren.”
De VSNU-voorman pleit er echter wel voor dat universiteiten in hun medewerkersbeleid nadrukkelijker kijken naar hoe er in teams onderzoek wordt gedaan en welke kwaliteiten daar voor nodig zijn. “Wetenschap is steeds minder een zaak van individuen en steeds meer een zaak van groepen en teams. Een leidinggevende moet daarom talentengesprekken voeren om te kijken welke potentie welke persoon heeft.”
Beter zorgen voor afvallers
Jan Staman ziet echter dat er dan onvermijdelijk ‘afvallers’ zijn, voor wie het uitstromen uit de academische wereld heel zwaar zal zijn. Karl Dittrich ziet dan ook dat universiteiten daar in hun HRM-beleid beter op moeten inspelen. “Wat wij moeten leren, is om in een eerdere fase de verantwoordelijkheid te nemen om te zeggen: jij hoort niet bij die top, en nu gaan we kijken wat jij wel kunt.”
Met name in het middelbaar onderwijs en op hogescholen ziet Dittrich veel ruimte voor deze groep. Bovendien moet deze groep onderzoekers ook meer aangespoord worden om als ondernemer aan de slag te gaan, zo vindt Dittrich. “Omdat de universiteit voortdurend verandert, moet je steeds kijken welk talent waar het beste past. In feite begin je al aan talent te werken als kinderen drie of vier jaar zijn.”
