Homorechten secundair voor PVV’er
Waarom stemmen kiezers op nieuw-rechtse partijen als de PVV? Doorgaans wordt beweerd dat dit is ingegeven door een afkeer van culturele en etnische diversiteit. Maar zijn er geen andere visies die spelen bij de kiezers? Hebben meer liberale standpunten met betrekking tot homo- en vrouwenrechten, de publieke rol van religieuze orthodoxie en de vrijheid van meningsuiting ook impact op keizers? Deze vraag stond centraal in het onderzoek dat recent gepubliceerd is in het vaktijdschrift West European Politics van de sociologen Willem de Koster, Peter Achterberg, Jeroen van der Waal, Samira van Bohemen en Roy Kemmers van de EUR.
In het gevolg van Fortuyn
Het is namelijk opvallend dat nieuw-rechtse opiniemakers en politici in Nederland – anders dan bijvoorbeeld in Vlaanderen, Duitsland of Frankrijk – zich sinds de opkomst van Pim Fortuyn bedienen van andere argumenten dan afkeer van culturele en etnische diversiteit. Zij werpen zich op als hoeders van homo- en vrouwenrechten en voorvechters van vrijheid van meningsuiting. Ook stellen ze publieke inmenging van religieuze orthodoxie te willen bestrijden.
Uit analyses van een enquête, afgenomen onder een representatieve steekproef van de Nederlandse bevolking, blijkt dat zulke meer verlicht-liberale waarden nauwelijks van belang zijn bij het stemmen op de PVV. Kiezers met meer progressieve opvattingen over genderrollen en seksualiteit hebben geen grotere voorkeur voor de PVV.
Dat geldt ook voor stemmers met een grotere afkeer van publieke inmenging door religieus orthodoxen. Steun voor vrijheid van meningsuiting gaat wel samen met steun voor de PVV, maar alleen onder mensen die afkerig zijn van culturele en etnische diversiteit. De onderzoekers concluderen daarom dat afkeer van culturele en etnische diversiteit ondanks de andere programmapunten het meest onderscheidende kenmerk van het nieuw-rechtse electoraat blijkt.
