Boterzacht akkoord?
In een analyse in zijn economierubriek in Vrij Nederland gaat Kraaijeveld nader in op een reeks afspraken en akkoorden die het kabinet heeft gesloten en het wantrouwen, dat in de samenleving en economie niettemin manifest blijkt. Dat heeft veel te maken met de onhelderheid voor burgers, bedrijven en andere maatschappelijke partijen waar het beleid mank aan gaat, zo vreest hij.
Geen idee
“Neem nou die nullijn in het onderwijs, een kwestie die financiële gevolgen heeft voor ruim driehonderdduizend mensen. Volgens het regeerakkoord moest hier een ‘Onderwijsakkoord’ over worden gesloten. Allemaal prachtig, veel mensen hard aan gewerkt, maar als u in het onderwijs zou werken zou u toch willen weten: wat betekent dit akkoord voor mijn portemonnee?”
“Nou, en daar is maar één antwoord op mogelijk: geen idee. Ja, onderwijsminister Jet Bussemaker meldde verheugd dat u er volgend jaar wel eens 3 tot 3,5 procent bij zou kunnen krijgen. Voorzitter Helen van den Berg van CNV Onderwijs bracht dit gelijk als een voldongen feit en ‘een substantiële verbetering van de portemonnee van de docent na jaren op de nullijn’.”
Onderling verdelen
“Docenten blij? Nee. Docenten nog achterdochtiger. Want 2 procent van die ‘substantiële verbetering’ komt omdat, als de pensioenplannen van het kabinet door de Eerste Kamer komen, ook docenten voortaan minder pensioen gaan opbouwen.”
“De derde procent maakt deel uit van de loonsverhoging die voor 2015 staat ingeboekt. En die laatste halve procent betaalt Bussemaker vanuit een in de onderwijsbegroting gevonden potje van 34 miljoen, maar alleen als de onderwijssector opschiet met het afsluiten van een nieuwe CAO. Bovendien mogen bonden en onderwijsbestuurders dan onderling uitmaken waaraan ze deze 34 miljoen uitgeven.”
“Het is maar een voorbeeld, maar die 3,5 procent loonsverhoging is dus boterzacht. Docenten weten niet waar ze aan toe zijn. Net als de rest van Nederland. Huis, verzorging, werk, inkomen, pensioen, het staat allemaal te wankelen.”
