Toekomst Inholland kleurt heel HBO
Terpstra legde bij de jaaropening van zijn hogeschool een onmiskenbare benchmark neer voor heel zijn organisatie. “Zeker is dat we twee sleutel-accreditaties hebben te halen, in 2010 is al ons gedoe begonnen rondom de MEM en in het kielzog daarvan CE.
De finale van dit proces gaat zich in de komende maanden voltrekken. Dat is spannend, maar wij zijn er van overtuigd dat de teams die bij dit proces betrokken zijn dit goed weten af te ronden. Daarna kan nagenoeg letterlijk de vlag uit, bij het welslagen van dit proces kunnen we in alle opzichten de geschiedenis laten voor wat het is.”
Daarmee wordt duidelijk, dat dit ook voor Terpstra persoonlijk geldt. Een hernieuwde accreditatie door de NVAO van de MEM-opleiding beschouwen zijn Raad van Toezicht en hij als het juiste moment om het proces in gang te zetten om zijn opvolger aan te zoeken.
Diepe sporen
De perikelen die de grote Randstad-hogeschool heeft ondergaan laten nog steeds diepe sporen na. Zo erkent de collegevoorzitter dat bij veel collega’s houdingen en vermoedens uit het verleden nog niet gesleten zijn. “In de belevingswereld van sommige collega’s lijkt het er in de weerbarstige praktijk van alledag op dat het accent bij Inholland nog steeds gelegd wordt op efficiency en kengetallen. Toch is dat niet waar het College van Bestuur primair voor wil staan.”
“Vanzelfsprekend hebben wij de opdracht om de ons toegekende middelen van overheidswege zorgvuldig en efficiënt te beheren. Maar Onderwijs, Onderwijs, Onderwijs is wat ons drijft en wat het permanente uitgangspunt van ons handelen is. Teams in alle opzichten weer in een leidende positie brengen, is ons credo. Het creëren van een daarbij behorende professionele cultuur waar we elkaar kunnen aanspreken op houding en gedrag hoort daarbij en is wat ons betreft vanzelfsprekend.”
De cijfers achter de Werdegang van Inholland zijn dan ook niet mals. Terpstra rekent voor wat de klappen in reputatie en inkomsten de HBO-instelling van de Randstad hebben gekost. “Er is geen hogeschool, die ooit zo in de wind heeft gestaan als onze hogeschool. Door de majeure daling van het aantal studenten in 2011 hebben we een budgetderving van 75 miljoen op moeten vangen, inmiddels hebben we van ongeveer 700 collega’s afscheid moeten nemen.”
20% groei in een jaar
De trend lijkt echter definitief gekeerd. “Vorig jaar konden we met de hakken over de sloot een kleine studentengroei realiseren van ongeveer 1%. Nu kunnen we met gepaste trots melden dat we een groei realiseren van om en nabij de 20%. Het vertrouwen in de hogeschool is zich zichtbaar aan het verbeteren en daar mogen me met recht trots op zijn.”
De krassen op de ziel en op de perceptie van de instelling als serieus te nemen HBO-aanbod zijn niettemin niet zo maar weg. Terpstra wijst er op dat het de mensen van Inholland zelf zijn die hier de lead moet nemen bij het herstel van respect door zelfrespect. “We hebben pareltjes in de etalage van ons opleidingenaanbod en toch is het een soort gemeengoed geworden om badinerend te blijven spreken over onze hogeschool.“
“Ik zou alles en iedereen willen oproepen om de keerzijde van de hogeschool te beschrijven. We zijn stelstelmatig, systematisch en met passie een ander Inholland aan het bouwen. We hebben grote plannen, niet gedreven vanuit de gedachte dat het instituut Inholland en de groei daarvan leidend uitgangspunt dient te zijn. Nee, we willen vormgevers zijn van de idee dat we een maatschappelijke en kwalitatieve opdracht hebben te vervullen.”
Inholland raakt heel het HO
Hoe het met Inholland – ook in dit ‘moreel’ opzicht – verder gaat is geen zaak van de ene hogeschool en haar verschillende vestigingen in alle grotere Randstadgemeenten. Het raakt heel het HBO en daarmee de toekomst van het hoger onderwijs bestel van ons land. Dat was zo toen het na de ‘Theo-route’ kantelde, dat kan ook ten goede zich manifesteren.
Terpstra schetst op welke punten dit nu al zichtbaar wordt. “In september 2014 mogen [we] starten met de brede bachelor Business Studies. In Nederland uniek in zijn soort en gestoeld op een breed draagvlak van het werkveld; de HEAO 3.0.We zijn volop bezig voorbereidingen te treffen voor de start van het International College, ook dit is bijzonder en uniek in zijn soort.”
“Op een voorbeeldige manier hebben we met onze collega’s van de Hogeschool Rotterdam vorm kunnen geven aan een hernieuwde samenwerking. Hieruit vloeit voort dat wij, als Inholland, in september 2014 starten met de Pedagogische academie in Dordrecht. En onze Associate degrees in Rotterdam dragen we over aan onze collega’s, zodat ook zij scherper in hun gewenste profiel komen.”
Ook panelen schuiven in Amsterdam
Ook in de hoofdstad leidt de nieuwe positionering van Inholland tot fundamentele verschuivingen in portfolio’s en HO-patronen. “In Amsterdam gaan niet alleen de universiteiten met elkaar samenwerken, maar ook de hogescholen, de HvA en Inholland gaan elkaar intensiever opzoeken. Recent hebben we in aanwezigheid van honderden vertegenwoordigers uit het werkveld een convenant met elkaar getekend.”
De Educatieve Alliantie om de Pabo en lerarenopleidingen nieuw leven in te blazen komt daar bovenop. “Met de IPABO gaan we op korte termijn onderzoeken hoe we onze PABO’s en een aantal lerarenopleidingen kunnen versterken. Ook hier zien we tal van mogelijkheden die de wederzijdse positie kan versterken.”
Een echte aanspreekcultuur
Dit leidt tot een aanscherping van wat in het HBO de kenmerken van een kwaliteitscultuur moet zijn, waarin Bildung en professionaliteit leidend zijn. Wegduiken of schuilen achter de boeman van het CvB of het ‘we kunnen niet anders vanwege de regelgeving van de minister en de politiek’ past daar niet meer bij, aldus Terpstra.
“Er kan geen misverstand over bestaan dat de WHW als absolute kader voor ons handelen staat, er kan ook geen misverstand over bestaan dat het vormgeven van een professionele cultuur zich niet voltrekt binnen de ruimte van het eigen lokaal of zelfs de eigen vakgroep.”
“Wij, als College van Bestuur, zijn aansprakelijk en aanspreekbaar voor het geheel, maar niemand, docent of ondersteuner, willen wij ontslaan van de opdracht om vanuit de eigen positie diezelfde verantwoordelijkheid te nemen. Alleen zodoende kan eigenaarschap worden vormgegeven en worden gerealiseerd. Als wij allen professionele verantwoordelijkheid nemen kunnen we vormgevers zijn van een echte aanspreekcultuur.”
