Gevaar van stroomlijnen
De vice-rector van de KU-Leuven maakt “een hele overstap, dat ga ik niet onder stoelen of banken steken” Voor haar was de uiteindelijke afweging “sterk inhoudelijk. Zo werk ik graag.”
Het was daarom de inhoud en de kwaliteit van het bèta-aanbod van UvA en VU beide , die de doorslag gaf om naar het zelden makkelijke Amsterdam te komen. “Het pad naar de gezamenlijke faculteit is voor een deel al voorbereid, zodat ik daarmee verder kan. Nu gaat het er om als Amsterdamse wetenschap het verschil te gaan maken.”
Fuseren , integreren en lastige bestuurlijke processen zijn de nieuwe decaan Karen Maex niet vreemd. In Leuven stond ze voor de taak de academische bachelor en mastertrajecten van de Hogescholen rond de KU Leuven te integreren in het universitair aanbod. vanwege de ingrijpende herstructurering van minister Frank Vandenbroucke. “Het ging om zes verschillende trajecten, dat was niet eenvoudig.”
Eenheid van leiding
Maex trekt daar wel al enige lessen uit. “Mensen moeten het inhoudelijk doen, ze moeten het willen doen. De samenwerking is er een tussen kennisinstellingen met mensen die daar mee bezig zijn. Mijn rol is er een van dit te faciliteren, het overleg te versterken als dat nodig is. Draagvlak is noodzakelijk, maar wel bij eenheid van leiding.”
De kritische reacties bij haar aanstelling neemt Maex nauwgezet op. “De studenten hebben zorgen, dat begrijp ik. Mensen zijn ook gehecht aan de identiteit, aan de cultuur van hun universiteit waar ze voor kozen. Die cultuur moet ook blijven, juist de diversiteit daarvan is belangrijk. De rijkdom van de verschillen moet je de kans geven. “
“Ik zie één gevaar. Namelijk dat je alles wilt stroomlijnen. Het gaat er om dat je kruisbestuiving gaat krijgen. Ga elkaar maar uitdagen vanuit de verschillende achtergronden en elkaars cultuur.”
Deze ervaring deed Maex op bij de integratie van de HBO-masters in Leuven. “Daar hebben we dit ook zo gedaan. De verschillen van aard van de opleidingen hebben we overeind gehouden, want je moet respecteren, dat het praktijkgerichte onderzoek vanuit het HBO anders van aard is dan wat in het WO aan R&D gebeurt. Die verschillen moet je tot rijkdom laten worden.”
Minder kwetsbaar
De kritische en bezorgde geluiden wil Maex wel al van een riposte voorzien. “Een goed samenwerkingsverband biedt ook mogelijkheden. In een groter geheel kunnen we de duurzaamheid van kleine opleidingen meer ruimte geven. Zij zijn minder kwetsbaar voor grote schommelingen en kunnen zo beter behouden worden.”
“Het onderzoek komt dit ook ten goede. De kosten kun je samen opvangen en dat is goed, want veel van de faciliteiten en de toestellen zijn duur. Door ze samen rationeel te benutten, kun je meer presteren en is de financiële druk minder zwaar.”
Ook het bètatekort speelt hier een grote rol. “Er komen er te weinig van hen, bij ons in Vlaanderen en ook bij u. In de samenwerking van faculteiten kunnen we meer uitdagingen doen om studenten enthousiast te krijgen. Zeker ook meer interdisciplinair, wat weer talent kan aantrekken.”
Er zijn aandachtspunten
Het volledige proces van samenleving is tussen UvA en VU nog niet afgerond, ook binnen de VU zelf nog niet. De Instellingstoets van de NVAO gaat bij de VU niet van een leien dakje. Decaan Maex geeft aan dat zij dit op haar netvlies heeft. “Ik heb dit bij u op uw blad gelezen, ja. Er zijn aandachtspunten en daar wordt aan gewerkt. Ik denk dat dit zijn pad zal lopen. Het zal….hoe zeg ik dat in het Nederlands… geen molensteen zijn. Belangrijk is het vertrouwen in het proces dat nu loopt en dat is aanwezig.”
Veel tijd voor eigen onderzoek zal de decaan niet overhouden, vreest zij nu al. Dat stuk van haar werk in Leuven zal zij wel gaan missen. “Er zijn hier mooie opportuniteiten op het Science Park,” maar of Karen Maex zelf daar veel kansen van kan grijpen, is voor haar nog de vraag.
