Stille revolutie in HO
De Eerste Kamer zal over het wetsvoorstel voor de borging van het hoger onderwijs niet meer via een uitvoerige stemming zijn conclusie trekken. Men stemt zonder debat in. Jet Bussemaker voltooit daarmee een belangrijke hervorming in het bestel van WO en HBO met de grootst mogelijke consensus.
Defusie niet langer geblokkeerd
Een technisch onderdeel van de nieuwe wetswijziging van de WHW is niets minder dan een revolutie in dat bestel. De wet staat de splitsing toe van de Hogeschool Leiden en de oprichting – vanuit deze instelling – van een nieuwe HO-instelling. De Thomas More Pabo wordt een zelfstandige hogeschool in Rotterdam.
Deze ‘defusie’ werd geruime tijd vanuit OCW geblokkeerd als vanwege de regels in de WHW ontoelaatbaar. Staatssecretaris Halbe Zijlstra stond zo voor een fundamentele keuze: zou hij een profileringskeuze van een instelling mogelijk maken of zou hij de voorschriften uit de WHW laten prevaleren? Hij koos voor het eerste.
Zo wordt het nu wettelijk mogelijk nieuwe universiteiten en hogescholen te stichten die ontstaan uit verzelfstandigingen en afsplitsingen van bestaande bekostigde instellingen. Zeker zo bijzonder is het feit dat de nieuwe hogeschool een eigenzinnig bestuursmodel krijgt.
Bestuurd vanuit basisonderwijs
De pabo wordt bestuurd vanuit het basisonderwijs in Rotterdam, doordat de vervanging voor het katholiek onderwijs in de havenstad de hogeschool zal gaan leiden. Een dergelijke directe, structurele band tussen ‘veld’ en hogeschool is een noviteit.
De Hogeschool Leiden heeft vanwege haar concentratie op de gekozen inhoudelijke zwaartepunten en op de Leidse regio bewust gekozen voor ontvlechting van het Rotterdamse aanbod aan lerarenopleidingen. “We zijn in tien jaar gegroeid van 4000 studenten naar 11.000. Dat is eigenlijk te veel,” zei collegevoorzitter Paul van Maanen tijdens het pre-seminar van het NHOC. “We willen terug naar zo’n 8000, want dat is adequaat voor een eigen positie en houdt onze band met de professies en de studenten sterk en direct.”
