Kwaliteit en vertrouwen
‘Trust’, dat lijkt het sleutelwoord van dag twee van de ISTP 2013. Het vertrouwen in ‘summative evaluation’ is ver te zoeken onder de gedelegeerden. Staatssecretaris Dekker probeerde tijdens de International Summit on the Teaching Profession nog een ‘hot potato’ op tafel leggen met het idee voor een systeem waarbij de prestaties van leerlingen als graadmeter gelden, maar dit werd snel weggeserveerd door diverse delegaties.
Geen juiste graadmeter
Zo is Sigurður Kristinsson, Dean van de Universiteit van Akureyri, en lid van de IJslandse delegatie erg voorzichtig als het gaat om deze vorm van ‘summative evaluation’. “The correct measure of student achievements has never been captured.”
Het is dan ook gevaarlijk om hier vervolgens wel op te gaan evalueren. Wat voor scholen al riskant lijkt, blijkt voor de beoordeling van leraren helemaal zo’n hete aardappel. “Following research, evaluating like this will kill the spirit of the teachers. If its only obliged to follow instructions, the teacher will not feel and perceive himself as a professional. So I’m very skeptical about that.”
Pas op met de nadruk op ‘summative feedback’ en focus op ‘formative feedback’, is de leer die Kristinsson meeneemt naar IJsland. Daarbij geeft hij nog expliciet aan dat er geen negatieve consequenties mogen worden gekoppeld aan het leveren van deze feedback. Ook de Polen zien die valkuil: “Do not mix formative evaluation of teachers with punishment and promotion of those who teach.”
De discussie over evaluatie van docenten was fel. Daarin kwamen ook geluiden van voorstanders en andere nuances nadrukkelijk aan de orde. Zo was er veel waardering voor de inhoudelijke voorzetten van de kant van Andreas Schleicher van de OECD.
Value your teachers
Waarin en in wie moeten we dan wel vertrouwen hebben? Phil Harding president van de New Zealand Principals’ Federation, is stellig: “Value your teachers, trust your teachers and let them do the work.” Het balletje dat Dekker opwierp kaatste hij dan ook direct weg. Aan de basis van het Nieuw-Zeelandse beoordelingssysteem ligt zelfevaluatie door docententeams en hun leiders. “We reject an approach to teacher appraisal based on learning outcomes”, zegt hij.
Het belangrijkste argument tegen de beoordeling van leraren op basis van leerlingprestaties en CITO-scores luidt dat externe factoren te veel invloed uitoefenen op het presteren van leerlingen en studenten.
Dat beaamt ook Stanford-professor Linda Darling-Hammond. “Teaching is a team-effort and outside factors have a huge influence.” Maar het credo ‘meten is weten’ is haar ook niet vreemd. “In the US, if it moves, we test it.” En: “We can measure quality of teaching practice, the context in which they teach, and student learn.” Eén onderwerp wordt volgens haar daarbinnen niet voldoende belicht. “Where is the talk about highly trained evaluators to make sense of the evidence?”
