Eindelijk gerechtigheid
De stormloop ten gunste van Higgs was dit jaar zeer opvallend. En de man verdient die golf van waardering sowieso.
Hij had gelijk!
Prof.dr.ir. Paul de Jong (UvA) en co-programmaleider van de Nikhef ATLAS-groep, die veel met Higgs’wetesncahppelijk werk bij CERN van doen heet zegt: “De toekenning van de Nobelprijs aan Peter Higgs en Fran?ois Englert eert een theorie die al in de jaren zestig bedacht is, maar die pas afgelopen jaar bevestigd is door de experimenten bij de Large Hadron Collider. Het fascineert mij iedere keer weer hoe menselijk intellect in staat is om de subtiliteiten van de natuur te doorgronden, en de prijs voor Higgs en Englert is dik verdiend.”
“Zonder het Higgs-mechanisme, of een alternatief daarvoor, kan stabiele materie niet bestaan. En de natuur heeft haar geheimen prijsgegeven: Higgs had gelijk!”
In een recent BBC-profiel werden zijn bescheidenheid en hartelijkheid nog eens heel duidelijk.
“Peter Higgs was born in Newcastle in 1929. His father was a BBC sound engineer. When his family moved to Bristol, he proved a brilliant student at Cotham Grammar School, winning many prizes – except in physics. But one day, sitting through a dull assembly, a famous name on the honour board of ex-pupils caught his eye: the Nobel prize-winning physicist, Paul Dirac.”
Geen ‘fuddy-duddy’
“As a 31-year-old researcher at the University of Edinburgh, people called him a fuddy-duddy because he was working on something that was seen as uncool. It was a type of physics that people just thought was going nowhere. And he just decided ‘No, you don’t understand it as well as I do, and I think it’s got something and I think it’s worth pursuing’. And if he hadn’t pursued it – and he was pretty much alone in doing it, certainly in the UK – he wouldn’t have got his theory, it wouldn’t have happened, we would never have heard of him.”
Interessant is ook Higgs vriendelijke, maar scherpe aanval op de lawaaierigheid van Richard Dawkins en zijn geestverwanten. Hij bekritiseerde een jaar geleden zijn bekende collega vanwege diens regelmatige publicaties en uitlatingen waarin hij godsdienstige opvattingen beschimpt.
Higgs vindt deze campagne hinderlijk, ook al is hij zelf geen gelovige zoals hij zelf onderstreept. Het bestrijden van de overtuigingen van anderen acht Higgs geen opdracht van beoefenaars van de wetenschap. Dawkins beschadigt met zijn opstelling de geloofwaardigheid en de goede naam van de wetenschap vreest Higgs.
