Google Maps in 1832
In het SURF Magazine van april vertelt Hartmann over de moeilijkheden die komen kijken bij het in kaart brengen van historisch Nederland. “Buiten de historische stadskernen is de oude structuur bijna helemaal weg. Je moet echt zoeken naar overeenkomstige punten.”
Stappen terug in de geschiedenis
Hartmann en zijn collega’s proberen op basis van een moderne kaart stap voor stap terug te werken in de historie. Dat is een lastig werk, omdat veel oude kaarten niet standaard op het noorden zijn georiënteerd en de afstanden erg onnauwkeurig zijn. Door oude kaarten te projecteren over hedendaagse kaarten, kun je nauwkeurig zien wat er allemaal veranderd is.
Om dat project ten uitvoer te brengen is veel digitale rekenkracht nodig. Met behulp van de HPC-clouddienst van SURFsara heeft de UvA-onderzoek nu genoeg capaciteit om zijn plannen uit te werken. “We kunnen volop experimenteren om te komen tot het beste, meest efficiënte digitale systeem voor georeferentie.”
Bouwrisico in kaart
Het historisch in kaart brengen van Nederland is van grote waarde voor bijvoorbeeld bouwprojecten. Een graafmachine die stuit op een middeleeuws kasteel, kan daardoor opeens stilgelegd worden en voor miljoenen euro’s de boot in gaan. “Mede daardoor worden oude landkaarten steeds belangrijker,” stelt Hartman die daarnaast ook voor andere doeleinden mooie mogelijkheden ziet.
“Van de Atlas-applicatie heb ik een iPad-versie gemaakt met gps. In de trein van Amsterdam naar Winterswijk zag ik het Nederland van vroeger langzaam onder me langs glijden.”
Het interview met Jan Hartmann in het nieuwe SURF Magazine leest u hier (pagina 12-13)
