Ontspannen en toch leren

Nieuws | de redactie
3 juli 2014 | Kamerlid Pieter Duisenberg (VVD) wilde “zelf ervaren hoe het is” en deed een MOOC over ‘Economic Policy Making’. “Is het onpersoonlijk? Nee, helemaal niet.” Hij reflecteert op zijn leerervaringen en de betekenis van open education, daarbij natuurlijk best fier op zijn certificaat.

“Ik ben razend enthousiast over mijn MOOC bij Coursera: Economic Policy Making. Verzorgd via Coursera, door professor Gayle Allard van de Barcelona Business School. Zo’n MOOC wilde ik doen, omdat ik zelf wilde ervaren hoe het is. De course werd gevolgd door duizenden mede studenten uit de hele wereld. De course besloeg zes collegeweken, met hierin colleges van een paar uur, opgeknipt in 10 minuten modules, extra leesmateriaal en state of the art modellen en zelfs een ‘economic policy app’ om verschillende beleidsopties te testen voor verschillende landen. 

Je wordt meegesleurd 

De examinering ging per collegeweek en aan het eind een totaal examen en een case. Deze werden nagekeken volgens het peer review principe. Iedere student keek drie anderen na. Hier leerde je zelf als ‘peer reviewer’ ook weer van. 

Meestal ging ik ’s avonds laat na het Kamerwerk of in het weekend nog een uurtje achter mijn laptop college volgen van professor Allard. Koffie of wijntje erbij. Ontspannen en toch leren. Dus is het onpersoonlijk? Nee helemaal niet.  Je wordt hier net als in een fysieke omgeving persoonlijk geïnspireerd door zowel je medestudenten als de professor. 

De duizenden medestudenten zag je als namen en landen langskomen in communities – er was zelfs een borrel community Courserians, ik zat in ‘The Hague’ – en discussion threads. Hier deed ik op een gegeven moment zelf ook fanatiek aan mee. Je zet een vraag op en anderen reageren hierop en op elkaar. Op een gegeven moment springen de course teachers er dan ook bij. Je wordt gewoon erin meegesleurd. 

De professor gaf goed les, on video. En gebruikte de mooiste case voorbeelden en mooi data materiaal. Dat inspireert. Maar ook kreeg ik, toen ik een paar weken in de april periode dit jaar (te druk met werk) geen tijd had en niet had ingelogd, een paar vriendelijke emails van de professor waar ik was… Uiteindelijk heb ik veel geleerd en ben trots op mijn certificate

Grote toekomst 

Ik voorzie een grote toekomst voor MOOCS en zie het als een kans om het beste onderwijs en wetenschap uit de wereld naar Nederland te halen en andersom, het beste uit Nederland naar de wereld te brengen. Belangrijk voor de positie van Nederlandse kennisinstellingen, onze positie als kenniseconomie en voor onze studenten en leven-lang-leerders. Daarom juich ik de pioniers met MOOCS (en SPO(O)Cs en online onderwijs) toe en vind dat wetgeving, regelgeving en bestaande infrastructuur en belangen niet in de weg moeten staan. 

Dit betekent dus onder andere dat het vestigingsplaatsbeginsel niet past hier. Ook dat de definitie van contacturen niet impliciet een ontmoediging mag betekenen voor dit soort onderwijs innovatie. Maar ook moet goed bekeken worden of het inbrengen van MOOCS in het curriculum mogelijk wordt: als je het vak Financial Mathematics van de beste professor wereldwijd bij bijvoorbeeld een MIT kunt krijgen, dan moet dat toch kunnen? 

MOOC voor OV-alternatief?

Het denken over studiepunten, modulaire opbouw en diploma’s zal veranderen verwacht ik. De implicaties van MOOCS en online kunnen groot zijn, groter dan we verwachten zelfs, hoewel ik onmiddellijk toegeef dat er kenners zijn die zeggen dat het zal meevallen. We zullen zien. Overigens zie ik ook implicaties nog op een ander terrein, niet direct in het onderwijs, maar wel er aan gerelateerd: de taskforce die gaat kijken naar Beter Benutten van het OV netwerk door studenten. 

De benadering van MOOCS is belangrijk, hoe we met het ‘innovator’s dilemma’ omgaan. “When new technologies cause great firms to fail”. Dit geldt ook voor HO-instellingen. Bij Harvard kun je vanaf september voor $1500 een module Harvard MBA doen. Met selectie aan de poort en met certificate. Moet je innovaties die je bestaande business model bedreigen, buiten de deur houden, hopende dat het wel voorbij zal gaan? Of je aanpassen of zelfs proactief omarmen? 

Die keus is aan de instellingen, maar wat mij betreft is dit een kans. Zoals de President van Stanford zei in 2012: “There’s a tsunami wave coming, I can’t tell you exactly how it’s going to break, but my goals is to try to surf it, not just stand there.” 

Pieter Duisenberg
VVD-woordvoerder Hoger Onderwijs


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK